Wikipedia:Zlot Wikimedia Polska 2005/Konferencja prasowa
Koncepcja Konferencji Prasowej
Zlot Wikimedian, Kraków, sierpień 2005
Pragniemy, by ta podstrona zachowała bieżącą wartość informacyjną - prosimy zatem wszelkie uwagi wpisywać do: dyskusji
Cele konferencji
W kolejności pragmatycznej:
- Rozreklamować Wikipedię – zachęcić do uczestnictwa w redakcji
- Podać do wiadomości publicznej utworzenie stowarzyszenia w Polsce
- Zaapelować o pomoc finansową
- Poinformować o zlocie
Forma konferencji
Jeśli chcemy, aby konferencja spełniła przynajmniej część tych celów, to warto ją robić na najwyższym poziomie, jaki potrafimy.
Przygotowania
Sierpień jest miesiącem prasowo martwym. Dziennikarze są gotowi chwytać różne dziwne pomysły. Trzeba to wykorzystać. Konferencja powinna odbyć się w piątek, najdalej o 11.00, aby załapać się na gazety weekendowe o wyższym poziomie czytelnictwa.
Rozdanie ról
- Osoba odpowiedzialna za produkcję baneru, za przyszykowanie lokalu, kawę, herbatę ciasteczka, kubki plastikowe.
- Rzecznik prasowy, odpowiedzialny za kontakty z mediami, rozsyłkę zaproszeń, telefony... Prawie koniecznie ktoś z Krakowa. Musi w lipcu stworzyć bazę danych redakcji.
- Osoba odpowiedzialna za skompletowanie materiałów prasowych – i rozdająca teczki przy wejściu – czyli ktoś z dostępem do ksera.
- Prowadzący – czyli osoba charyzmatyczna a mało mówiąca
- Zasiadający za stołem – czyli eksperci i atrakcje największe :-)
Lokal
Miejsce konferencji powinno być dziennikarzom znane. Tym niemniej przy wejściu do budynku i po drodze do sali konferencyjnej powinny być strzałki z napisem Wikipedia – Konferencja Prasowa. Z reguły środowisko dziennikarskie nie przychodzi do miejsc mało im znanych. Sala powinna mieścić:
- stół prezydialny, na którym można postawić mikrofony radiowe, z kartkami z imieniem i nazwiskiem zasiadających
- za stołem krzesła dla zabierających głos,
- jeśli nas stać na zrobienie baneru (naklejony na cienką płytkę niby-styropianową baner wielkości metr na metr kosztuje jakiś 150 złotych – należy go umieścić za głowami mówiących ze względu na fotoreporterów),
- koło stołu ekran, na sali rzutnik i komputer.
- krzesła dla dziennikarzy powinny być ustawione tak, by nagrywający nie byli dalej niż 2 metry od stołu prezydialnego, a po środku winien być korytarz na ewentualne ustawienie kamery,
- ważne jest oświetlenie sali nie kolidujące z rzutnikiem a umożliwiające jednak foto przy niezbyt agresywnym fleszu.
- przy wejściu stolik i jedna osoba podająca do uzupełnienia listę (imię nazwisko, redakcja, mail), w zamian dająca materiały prasowe.
- jest dobrym zwyczajem prasowym, a nie kosztownym, postawić podczas konferencji cztery termosy, dwa z kawą, dwa z herbatą i trochę ciasteczek. Pod koniec zaprosić na poczęstunek. Wówczas - przytrzymując dziennikarzy - zwiększa się szansę na kilka pytań indywidualnych i dopowiedzi. W przeciwnym wypadku wychodzą prawie od razu i efekt jest mniejszy.
Zaproszenia
Treść zaproszeń
W imieniu środowiska redaktorów polskiej Wikipedii Z okazji Pierwszego Zlotu Wikimedian z Europy Środkowej i Wschodniej Który odbywa się w Krakowie w dniach 13-14 sierpnia 2005 roku
Krzysztof P. Jasiutowicz i Iksiński
zapraszają na Konferencję Prasową
Poświęconą:
- Pierwszemu Zlotowi Wikimedian z Europy Środkowej i Wschodniej
- prezentacji dotychczasowych osiągnięć światowej i polskiej Wikipedii
- koncepcji utworzenia stowarzyszenia polskich Wikimedian
W konferencji wezmą udział:
- Jimmi Wales – założyciel światowej Wikipedii – Prezes Wikimedia Foundation
- Krzysztof P. Jasiutowicz – współzałożyciel polskiej Wikipedii
- Ktoś o narzędziach redakcyjnych
- Ktoś o Zlocie i o stowarzyszeniu
Konferencję poprowadzi (tu by przydało się jakieś nazwisko ze świata mediów, kultury bądź nauki – w tej kolejności).
Po konferencji zapraszamy na skromny poczęstunek.
Wszelkich informacji udziela Rzecznik Prasowy Zlotu – Ygrekowski (tel. kom., mail)
Wysyłka zaproszeń
Zaproszenia powinny wyjść – drogą mailową oraz zawsze faksową - do redakcji rankiem w środę wyprzedzającą konferencję. Wcześniej – zapomną, później – będzie za późno. Środa rano daje dwa dni życia agencyjnego. Zaproszenia winny wyjść niezależnie od siebie do:
Gazety
Zapraszamy:
- redaktorów naczelnych,
- szefów działów krajowych,
- szefów działów kultura bądź nauka.
Przede wszystkim: Rzeczpospolita, Wyborcza, Superekspres, Fakt, obydwa dzienniki małopolskie. Tygodniki: Polityka, Wprost, Newsweek, może Powszechny. Miesięczniki: można raczej sobie odpuścić. Jak przeczytają w prasie i się zainteresują to napiszą dwa miesiące potem.
Radia
Zapraszamy:
- Redaktorów naczelnych
Bierzemy pod uwagę wszystkie radia krakowskie oraz ogólnopolskie + Polskie Radio S.A. (każda redakcja oddzielnie: jedynka, dwójka, trójka, BIS... Przekaz wewnętrzny informacji w PR jest szalenie nieskuteczny).
TV
Zapraszamy:
- redakcje wydań informacyjnych
- szefów anten
Bez kompleksów: zawsze warto zapraszać, zwłaszcza w okresie letnim, gdy brak innej informacji. Zaproszenia do (przynajmniej) TVP1, TVP2, TVP3, TVN, TVN24, Polsat powinny zawierać propozycję zaproszenia jakiejś jednej-dwu osób do studia – jeśliby chcieli przeprowadzić krótką rozmowę (choćby taką do umieszczenia między programami, z prezenterką na tle kwiatów...). Potencjalne osoby winny zostać przedstawione w krótkich biogramach, najlepiej ze zdjęciem.
Agencje prasowe
Bardzo istotna PAP. Jej abonentami są wszelkie media do których nie dotrzemy, lokalne z całej Polski, media elektroniczne itp.
Dodatkowe dopieszczenie
W praktyce okazuje się, że warto zawsze przedzwonić dzień wcześniej przedpołudniem i zapytać się czy kogoś przyślą, podkreślić dlaczego to ważne itp. itd.
Materiały prasowe
Cele materiałów
Z założenia podczas konferencji nie mówi się o „mięsie”, tylko o najważniejszych podsumowaniach, wnioskach, zapowiadając że wszystko jest w materiałach. Wówczas dziennikarze wiedzą co jest najważniejsze i wiedzą gdzie szukać „mięsa”. To właśnie materiały służą do napisania artykułu. Należy wyjść z założenia, że czym bardziej przystępne i ciekawe materiały, tym więcej treści sensownych dziennikarz użyje.
Zawartość teczki
- Materiały prasowe winny zawierać na kilku stronach A4 następujące informacje:
- Informacje o Wikipedii (cel, metoda)
- Informacje o Polskiej Wiki (historia, statystyki w tym na tle innych języków)
- Informacje o wszystkich projektach z krótkim opisem
- Informacje o stowarzyszeniu
- Apel o włączanie się w dzieło redakcji
- Wszelkie adresy, witryny itp. – w tym źródło dalszych dopowiedzeń z tel. kom.
- Przykład kilku zróżnicowanych artykułów, pytanie: których?
- Przykład wybranej dyskusji artykułu, jako modelu debaty nad treścią
- Informacja o zlocie
- Bardzo krótkie biogramy – trzy zdania, pięć linijek - osób biorących udział w konferencji (imię nazwisko (data ur.), zawód, to i tamto, coś w związku z wiki....)
Przebieg
Konferencję zaczyna się z opóźnieniem 5 minutowym, lecz nie więcej. Konferencja prasowa składa się z trzech części, każda ok. 20 minut.
Część pierwsza – prezentacja
Prowadzący przedstawia się, wita dziennikarzy, dziękuje za przybycie i przedstawia w dwóch zdaniach mówców. Przekazuje głos Jimmiemu Walesowi, który opowiada o ideach, jakie przyświecały początkom (ma na to 5 minut). Następnie bez żadnych pytań przechodzi się do Kpjasa, który opowiada o polskiej Wiki i jej niesamowitym sukcesie, w który wierzył od początku, o fantastycznych ludziach, o wiedzy którą jak się okazuje ludzie są gotowi się dzielić za darmo i to w sposób anonimowy, o chęci do życia i o radości z dialogu... Prosi dziennikarzy o pomoc w nagłośnieniu tej dobrej informacji, że takie założenia się sprawdzają, że ludzie są chętni do tego... (7 minut – najlepiej z rzutnikiem i przykładami, przy czym ktoś inny kieruje prezentacją, aby Kpjas się nie dekoncentrował i nie przerywał toku mowy. Prezentacja oczywiście z off-line, by nie skompromitować się awarią łączy). Bezpośrednio potem ktoś trzeci opowiada słowami humanisty, bez cienia slangu komputerowego o głównych narzędziach redakcyjnych (3 min.) – tę część w ogóle powinna zaprezentować (przepraszam za sugestię) jakaś kobieta. Wreszcie ktoś czwarty o Zlocie i stowarzyszeniu (5 minut).
Część druga – dyskusja
Następnie prowadzący prosi o pytania dziennikarzy, pada ich kilka, raczej mało i raczej do konkretnych osób zza stołu. Kiedy tylko prowadzący zauważa pierwsze oznaki zniecierpliwienia dziennikarzy, kończy tą część, zaprasza do herbaty i kawy i zapowiada, że można teraz spotkać indywidualnie i zadawać pytania przedstawicielom projektu.
Część trzecia – nagrania
Trzecia część na stojąco oczywiście, priorytet dla kamer.
Jak mówić do dziennikarzy?
Stara dobra metoda: z rozbrajającą szczerością, na temat i z uśmiechem na ustach, doceniając ich naprawdę niełatwą robotę. Wulfstan 23:48, 24 maj 2005 (CEST)