Przejdź do zawartości

Wikiprojekt:Tłumaczenie artykułów/9-1-1

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

9-1-1 - numer alarmowy używany w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Zarezerwowany jest tylko dla nagłych przypadków, a dzwonienie na niego dla żartu jest nielegalne.

W 98% miejsc w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie wybranie numeru 911 połączy dzwoniącego z dyspozytornią (Public-Safety Answering Point), która wyśle na miejsce zdarzenia odpowiednie służby. W około 96% przypadków system sam wyszukuje lokalizację dzwoniącego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W pierwszych dniach istnienia telefonów, jeszcze przed erą tarczy numerowej, wszystkie połączenia wymagały wspomagania przez operatora. Aby wykonać połączenie, osoba dzwoniąca musiała podnieść słuchawkę, czasem przekręcić induktor i czekać na zgłoszenie operatora. Ten łączył dzwoniącego z żądanym numerem poprzez centralę.

W nagłych przypadkach wystarczyło, by dzwoniący powiedział "potrzebuję policji", "chcę zgłosić pożar" lub "potrzebuję karetki/lekarza". Zanim ręczne wybieranie weszło do użytku, nikt nie mógł połączyć się bezpośrednio z danym numerem.

Pierwsza próba utworzenia ogólnokrajowego numeru alarmowego miała miejsce w Wielkiej Brytanii w 1937 roku, kiedy wymyślony został numer 999. W Stanach Zjednoczonych popularny stał się w 1957 roku, kiedy National Association of Fire Chiefs zaproponowała, by używać jednego numeru do zgłaszania pożarów. Pierwszym miastem w północnej Ameryce, które użyło numeru alarmowego było kanadyjskie Winnipeg w Manitobie w 1959 roku.