Wilhelm Raithel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilhelm Raithel
generał porucznik generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

1894
Ingolstadt

Data i miejsce śmierci

1960
Monachium

Przebieg służby
Lata służby

1913–1945

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Wehrmacht

Stanowiska

dowódca:
199 Dywizji Piechoty[1]
Dywizji Piechoty Bärwalde[2]

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa: agresja na Polskę,

Odznaczenia
Krzyż Żelazny II Klasy, ponowne nadanie w 1939
Wilhelm Raithel (z prawej) w towarzystwie Josefa Terbovena

Wilhelm Raithel (ur. 15 października 1894 w Ingolstadt, zm. 30 grudnia 1960 w Monachium) – niemiecki generał, uczestnik agresji na Polskę oraz ataku na Związek Radziecki.

W armii niemieckiej służył od 1913 roku, uczestnicząc w I wojnie światowej. W czasie II wojny światowej uczestniczył w agresji na Polskę oraz ataku na Związek Radziecki. W czasie agresji na ZSRR dowodził od 1 kwietnia 1942 roku 199 Dywizją Piechoty[3]. Pod koniec wojny powierzenie mu dowództwo nowoutworzonej Dywizji Piechoty Bärwalde i wysłano na front wschodni, który w tym czasie dotarł już na Pomorze. Dowodzona przez niego dywizja została rozbita 12 marca 1945 roku, a Raithel został wzięty do niewoli już 8 marca przez żołnierzy z 1 Armii Wojska Polskiego[4]. Z niewoli radzieckiej zwolniony został w 1955 roku.

Awanse[edytuj | edytuj kod]

  • kadet - 01.08.1913
  • podporucznik - 10.09.1914
  • porucznik
  • kapitan - 01.06.1926
  • major
  • podpułkownik 01.01.1937
  • pułkownik 01.01.1940
  • generał major 01.04.1942
  • generał porucznik - 01.04.1944[5]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bishop 2009 ↓, s. 91.
  2. Bishop 2009 ↓, s. 185.
  3. Mitcham 2009 ↓, s. 248.
  4. Sawicki 1987 ↓, s. 265.
  5. Generalleutnant Wilhelm Raithel [online], oocities.org [dostęp 2024-04-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]