Przejdź do zawartości

William Henry Paine Hatch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

William Henry Paine Hatch (1875-1972) – amerykański biblista i paleograf, studiował teologię na Uniwersytecie Harwardzkim. W 1902 roku został duchownym Kościoła Episkopalnego. Zajmował się głównie greckimi rękopisami Nowego Testamentu, ale okazjonalnie także i syryjskimi rękopisami. Odbywał podróże na Pustynię Nitryjską w poszukiwaniu rękopisów syryjskich i koptyjskich. W 1946 roku przeszedł na emeryturę[1].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • The Gospel manuscripts of the General Theological Seminary (1918)
  • Greek and Syrian miniatures in Jerusalem, with an introduction and a description of each of the seventy-one miniatures reproduced (1931)
  • The Greek manuscripts of the New Testament at Mount Sinai : facsimiles and descriptions (1932)
  • The Greek manuscripts of the New Testament in Jerusalem : facsimiles and descriptions (1934)
  • The Principal Uncial Manuscripts of the New Testament (1939)
  • An album of dated Syriac manuscripts. Monumenta palaeographica vetera (1946)
  • Facsimiles and Descriptions of Minuscule Manuscripts of the New Testament (1951)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Lucas Van Rompay: Hatch, William Henry Paine (1875–1972). [w:] Gorgias Encyclopedic Dictionary of the Syriac Heritage: Electronic Edition [on-line]. 2011.