Witalij Polanski (ur. 1988)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Witalij Polanski
Віталій Полянський
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Witalij Wołodymyrowycz Polanski

Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1988
Dniepropietrowsk

Wzrost

189 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Metałurh Zaporoże

Kariera juniorska
Lata Klub
2001–2003 UFK Dniepropetrowsk
2004 Obrij Nikopol
2005 Inter Dniepropetrowsk
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2007 Stal Dnieprodzierżyńsk 0 (0)
2008 Ołkom Melitopol 9 (0)
2008–2009 Pärnu Vaprus 20 (2)
2009 Wołyń Łuck 9 (0)
2009–2010 Feniks-Illiczoweć Kalinine 3 (0)
2011–2012 FK Możejki 26 (0)
2012–2013 Olimpik Donieck 8 (0)
2013 Sławutycz Czerkasy 1 (0)
2016 FK Rīgas Futbola skola 3 (0)
2016 Utenis Uciana 13 (2)
2017–2018 Džiugas Telšiai 51 (6)
2019– Metałurh Zaporoże 0 (0)
W sumie: 143 (10)
  1. Aktualne na: 15.04.2019. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Witalij Wołodymyrowycz Polanski, ukr. Віталій Володимирович Полянський (ur. 30 listopada 1988 w Dniepropietrowsku) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek UFK Dniepropetrowsk, barwy, którego bronił w juniorskich mistrzostwach Ukrainy (DJuFL). Również w juniorskich rozgrywkach bronił barw klubów Obrij Nikopol i Inter Dniepropetrowsk. W 2007 rozpoczął karierę piłkarską w Stali Dnieprodzierżyńsk, ale nie zagrał żadnego mego następnego roku przeszedł do Ołkomu Melitopol. Latem 2008 wyjechał za granicę, gdzie podpisał kontrakt z estońskim pierwszoligowym klubem Pärnu Vaprus. Zimą 2009 powrócił do Ukrainy, gdzie został piłkarzem Wołyni Łuck, a latem przeniósł się do klubu Feniks-Illiczoweć Kalinine[1]. W 2011 roku został zawodnikiem litewskiego FK Możejki. W lipcu 2012 zasilił skład Olimpiku Donieck[2]. Latem 2013 przeszedł do Sławutycza Czerkasy. Na początku 2016 wyjechał do Łotwy, gdzie grał w składzie FK Rīgas Futbola skola. Latem 2016 przeniósł się do Litwy, gdzie bronił barw klubów Utenis Uciana i Džiugas Telšiai. 20 marca 2019 podpisał kontrakt z Metałurhiem Zaporoże[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]