Wołodymyr Załojło
| Pełne imię i nazwisko |
Wołodymyr Wasylowycz Załojło | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera trenerska | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Wołodymyr Wasylowycz Załojło, ukr. Володимир Васильович Залойло, ros. Владимир Васильевич Залойло, Władimir Wasiljewicz Załojło (ur. 4 czerwca 1953 w Kijowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.
Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]
Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]
W 1971 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie rezerw Dynama Kijów. W 1974 został zaproszony do Bukowyny Czerniowce, ale nie rozegrał żadnego meczu w pierwszej drużynie. Następnie, w 1975 roku został powołany do wojska, gdzie służył w jednostce sportowe grupy wojsk radzieckich w NRD. Po zwolnieniu z wojska zasilił skład zespołu amatorskiego Bilszowyk Kijów, w którym zakończył karierę piłkarza w 1982.
Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]
W 1970 w składzie juniorskiej reprezentacji Ukraińskiej SRR razem z Ołehiem Błochinym o Łeonidem Buriakiem zdobył Puchar Nadziei - trofeum dla podających wielkie nadzieje piłkarzy ZSRR.
Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]
Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniowca. Już od 1974 do 1992 pracował jako nauczyciel w.f. w Szkole nr 284 i 217 w Kijowie. W 1992 przeniósł się do pracy na Wydziale Futbolu w Narodowym Uniwersytecie Wychowania Fizycznego i Sportu Ukrainy w Kijowie.[1], gdzie został organizowany klub futsalowy SKIF-Siłeks Kijów. Razem z Wałerijem Szabelnikowym stał na czele klubu i zdobył mistrzostwo i Puchar Ukrainy, ale w połowie sezonu 1994/95 klub przez trudności finansowe został rozformowany. 5 czerwca 1994 roku kierował reprezentację Ukrainy w futsalu, która rozegrała pierwszy oficjalny mecz w historii przeciwko reprezentacji Białorusi (2:1). W roku 1997 na krótko wyjechał do Wietnamu, a po powrocie pomógł przy organizacji w Uniwersytecie klubu futsalowego Unisport Kijów, z którym również wygrał mistrzostwo Ukrainy 1998, po czym klub połączył się z inny kijowskim klubem "Budstar". W nowym klubie - Unisport-Budstar Kijów został jednym z głównych trenerów. W sezonie 2000/01 Unisport-Budstar zdobył mistrzostwo Ukrainy, ale zaraz potem, z powodu trudności finansowych zespół przestał istnieć. Od sezonu 2003/04 do sezonu 2009/2010 pracował na stanowisku dyrektora technicznego klubu Kyjiw-Unisport Kijów.
W trakcie swojej kariery trenerskiej pracował w sztabie szkoleniowym drużyny narodowej Ukrainy w futsalu na Mistrzostwach Europy w 1996 i 2005, Mistrzostwach świata wśród studentów w 1994, 2008, 2010, oraz młodzieżowej reprezentacji Ukrainy. Jako asystent zdobył wiele trofeów.[2]
Od 2004 do 2006 również prowadził reprezentację Ukrainy w piłce nożnej plażowej, która zajęła trzecie miejsce na Mistrzostwach Europy w 2004 roku i dotarła do ćwierćfinału Mistrzostw Świata 2005.[3] W 2010 roku kierował zespołem Dynamo-Hild Kijów, który zdobył brązowe medale mistrzostw Ukrainy w piłce nożnej plażowej.
Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]
- Reprezentacja Ukraińskiej SRR w piłce nożnej
- zdobywca Pucharu Nadziei: 1970
Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]
- SKIF Kijów
- mistrz Ukrainy w futsalu: 1994
- zdobywca Pucharu Ukrainy w futsalu: 1993
- Unisport-Budstar Kijów
- mistrz Ukrainy w futsalu: 2001
- Dynamo-Hild Kijów
- brązowy medalista Mistrzostw Ukrainy w piłce nożnej plażowej: 2010
- Reprezentacja Ukrainy w futsalu (jako asystent)
- brązowy medalista Mistrzostw Świata: 1996
- wicemistrz Europy: 2001, 2003
- mistrz Świata wśród zespołów studenckich: 1998, 2004
- Reprezentacja Ukrainy w piłce nożnej plażowej
- brązowy medalista Mistrzostw Europy w piłce nożnej plażowej: 2004
- Studencka reprezentacja Ukrainy w piłce nożnej plażowej
- wicemistrz Świata wśród zespołów studenckich: 2008
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- tytuł Zasłużonego Trenera Ukrainy: 2001
- tytuł Zasłużonego Pracownika Wychowania Fizycznego i Sportu Ukrainy: 2009
- Honorowa Odznaka "Za zasługi": 2010
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Залойло Володимир Васильович - НУФВСУ. Університет фізкультури
- ↑ Страницы истории футзала в Украине (Владимир Братусь) / Проза.ру
- ↑ ПЛЯЖНИЙ ФУТБОЛ В УКРАЇНІ. [dostęp 2015-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-17)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na uni-sport.edu.ua (ukr.)