Wojciech Morbitzer

Wojciech Morbitzer
Cis
	podporucznik
Data urodzenia	9 marca 1923
Data i miejsce śmierci	12 sierpnia 1944 ; Warszawa
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Jednostki	batalion „Zośka”
Stanowiska	d-ca 3. drużyny I plutonu Sad 2. kompanii Rudy batalionu Zośka
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: powstanie warszawskie †;
	Odznaczenia

Wojciech Morbitzer ps. Cis (ur. 9 marca 1923, zm. 12 sierpnia 1944 w Warszawie) – podharcmistrz, podporucznik, uczestnik powstania warszawskiego jako dowódca 3. drużyny w I plutonie „Sad” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” Armii Krajowej.

Podczas okupacji działał w polskim podziemiu zbrojnym. Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty „Agricola”.

Poległ 12. dnia powstania warszawskiego w rejonie ul. Stawki na Starym Mieście. Miał 21 lat. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” wraz z ppor. Andrzejem Sobolewskim i ppor. Andrzejem Zagrodzkim na Wojskowych Powązkach w Warszawie (kwatera A20-2-2)^[1].

Odznaczony Krzyżem Walecznych i pośmiertnie Orderem Virtuti Militari, rozkazem Dowódcy AK nr 515 z 21 VIII 1944. Uzasadnienie brzmiało: „za wyjątkową odwagę osobistą wykazaną w walkach”^[2].

Zobacz też

Polegli w powstaniu warszawskim po stronie polskiej

Linki zewnętrzne

Wojciech Morbitzer na Wirtualnym Murze Pamięci Muzeum Powstania Warszawskiego

Przypisy

↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 4. Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari – Powstanie Warszawskie. Opracował Andrzej Krzysztof Kunert, Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 1997. ISBN 83-87224-00-6.

[1] Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

[2] Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 4. Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari – Powstanie Warszawskie. Opracował Andrzej Krzysztof Kunert, Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 1997. ISBN 83-87224-00-6.

[1]

[2]