Wojewódzki zarząd budownictwa terenowego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wojewódzki zarząd budownictwa terenowego – organ prezydium wojewódzkiej rady narodowej istniejący w latach 1957–1972, sprawujący nadzór nad działalnością przedsiębiorstw budownictwa terenowego. Powstał w celu zwiększenia uprawnień rad narodowych w zakresie nadzorowania podległych im przedsiębiorstw budowlano­- montażowych oraz rozgraniczenia kompetencji Ministra Budownictwa i rad narodowych.

Powstanie Zarządu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie uchwały Rady Ministrów z 1957 r. w sprawie przekazania radom narodowym niektórych uprawnień Ministra Budownictwa w zakresie nadzoru nad przedsiębiorstwami budownictwa wiejskiego powołano zarząd[1]. Uchwała pozostawała w ścisłym związku z ustawą z dnia 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej[2]. Ramową strukturę organizacyjną oraz zakresu działania wojewódzkiego zarządu budownictwa terenowego ustalił zarządzeniem z 1957 r. Minister Budownictwa[3].

Zakres działania Zarządu[edytuj | edytuj kod]

Do zakresu działania wojewódzkiego zarządu należało w szczególności[3]:

  • ustalanie wytycznych i wskaźników do planów produkcyjnych przedsiębiorstw;
  • sporządzanie planów i sprawozdań zbiorczych;
  • przydzielanie przedsiębiorstwom środków produkcji;
  • opracowywanie i wprowadzanie programu postępu technicznego, ze szczególnym uwzględnieniem uprzemysłowienia budownictwa;
  • ustalanie wytycznych i instruowanie w sprawie metod, techniki, organizacji i mechanizacji produkcji;
  • inicjowanie stosowania materiałów miejscowych, nowych i zastępczych;
  • sprawowanie nadzoru nad wykonaniem zadań rzeczowych i gospodarką finansową przedsiębiorstw oraz kontrolowanie gospodarki środkami trwałymi i obrotowymi;
  • inicjowanie i organizowanie produkcji materiałów budowlanych w ramach produkcji pomocniczej;
  • wykonywanie funkcji inwestora naczelnego;
  • ustalanie wytycznych i kontrolowanie w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej;
  • opracowywanie programu i instruowanie w zakresie szkolenia;
  • udzielanie przedsiębiorstwom pomocy w rozwiązywaniu trudniejszych zagadnień produkcyjnych;
  • zgłaszanie wniosków do właściwych prezydiów rad narodowych w sprawach tworzenia i łączenia przedsiębiorstw oraz określania terytorialnego zasięgu działania przedsiębiorstw;
  • współpraca z prezydiami rad narodowych niższego stopnia w zakresie zarządzania przedsiębiorstwami;
  • analizowanie działalności przedsiębiorstw oraz zgłaszanie wniosków i zaleceń zmierzających do usprawnienia działalności przedsiębiorstw;
  • rozpatrywanie skarg i zażaleń oraz krytyki prasowej dotyczących działalności przedsiębiorstw.

Ramowy schemat organizacyjny[edytuj | edytuj kod]

Według załącznika do zarządzenia Ministra Budownictwa z 1957 r. ramowy schemat organizacyjny przedstawiał się następująco[3]:

  • dział planowania i organizacji,
  • dział księgowo-finansowy,
  • dział produkcyjno-techniczny,
  • dział zaopatrzenia.

Zniesienie Zarządu[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie uchwały Rady Ministrów z 1972 r. w sprawie utraty mocy obowiązującej niektórych uchwał Rady Ministrów, Prezydium Rządu, Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów i Komitetu Ministrów do Spraw Kultury, ogłoszonych w Monitorze Polskim zlikwidowano wojewódzki zarząd budownictwa terenowego[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Uchwała nr 11 Rady Ministrów z dnia 5 stycznia 1957 r. w sprawie przekazania radom narodowym niektórych uprawnień Ministra Budownictwa w zakresie nadzoru nad przedsiębiorstwami budownictwa wiejskiego. M.P. z 1957 r. nr 3, poz. 20
  2. Ustawa z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej. Dz.U. z 1950 r. nr 14, poz. 130
  3. a b c Zarządzenie Ministra Budownictwa z dnia 25 stycznia 1957 r. w sprawie ustalenia ramowej struktury organizacyjnej oraz zakresu działania wojewódzkiego zarządu budownictwa terenowego. M.P. z 1957 r. nr 12, poz. 87
  4. Uchwała nr 304 Rady Ministrów z dnia 4 grudnia 1972 r. w sprawie utraty mocy obowiązującej niektórych uchwał Rady Ministrów, Prezydium Rządu, Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów i Komitetu Ministrów do Spraw Kultury, ogłoszonych w Monitorze Polskim. M.P. z 1972 r. nr 58, poz. 311