Wojna o znaki stop
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4e/Terme_de_Llivia.jpg/220px-Terme_de_Llivia.jpg)
Wojna o znaki stop (hiszp. Guerra de los stops) – spór dotyczący drogi (N-154 według oznaczeń hiszpańskich i D-68 według oznaczeń francuskich) łączącej miasto i eksklawę hiszpańską Llívia z miastem hiszpańskim Puigcerdà graniczącym z Francją. Trwał od początku lat sześćdziesiątych do lat osiemdziesiątych XX wieku[1].
Llívia jest miastem hiszpańskim, które jest otoczone terytorium francuskim od roku 1660, gdy zawarto pokój pirenejski. W roku 1866 ustalono, że drogą łączącą Llívię z Puigcerdę będzie możliwy swobodny ruch dla ułatwienia przejścia na pastwiska, które miejscowość posiadała (i posiada) na terytorium francuskim.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/de/Localizaci%C3%B3n_de_Ll%C3%ADvia_-_Gerona-2.png/220px-Localizaci%C3%B3n_de_Ll%C3%ADvia_-_Gerona-2.png)
Na początku lat sześćdziesiątych XX wieku rząd francuski wybudował dwie drogi przecinające drogę łączącą Llívię i Puigcerdę. Przed skrzyżowaniami ustawiono wówczas znaki stopu wymuszające zatrzymanie się podróżujących N-154[2].
Od tego czasu, odczytując dosłownie zapisy o ruchu swobodnym, znaki stopu w ciągu kilku dni po ich postawieniu były usuwane. Na początku lat osiemdziesiątych XX wieku rząd hiszpański sfinansował budowę wiaduktu (którego utrzymanie jest w gestii rządu francuskiego). Na drugim skrzyżowaniu zmieniono organizację ruchu, przyznając pierwszeństwo pojazdom poruszającym się drogą N-154 / D-68. W roku 2001 wybudowano rondo, kończąc wojnę o znaki stop.
Do wejścia w życie układu z Schengen w 1995 roku drogą N-154 nie wolno było poruszać się pojazdom niemającym hiszpańskiej rejestracji.