Wskaźnik Sokolowa-Lyona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wskaźnik Sokolowa-Lyona – zespół kryteriów elektrokardiograficznych, opracowany w roku 1949 przez Maurice'a Sokolowa i Thomasa P. Lyona[1], mający na celu diagnozowanie przerostu komór serca, odpowiednio:

  • przerostu lewej komory:
    • Załamek S w odprowadzeniu V1 + załamek R w odprowadzeniu V5 lub V6 > 35 mm (wytyczne PTNT 2019 r.)
    • (opcjonalnie) Załamek R w odprowadzeniu V5 albo V6 > 2,6 mV
  • przerostu prawej komory:
    • Załamek R w odprowadzeniu V1 + załamek S w odprowadzeniu V5 albo V6 > 1,1 mV

Kryteria te nie są diagnostycznie pewne, zmiany wyżej opisane mogą występować na przykład u wysportowanych osób zdrowych. Obecnie do rozpoznawania przerostu mięśnia sercowego służy prawie wyłącznie echokardiografia[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sokolow M, Lyon TP. The ventricular complex in right ventricular hypertrophy as obtained by unipolar precordial and limb leads. „American heart journal”. 2 (38), s. 273–94, sierpień 1949. DOI: 10.1111/j.1542-474X.2001.tb00129.x. PMID: 18133359. 
  2. Galen S. Wagner Elektrokardiografia praktyczna (Wrocław 1999) ISBN 83-85842-34-9

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]