Przejdź do zawartości

Wstrzyknięcie podspojówkowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wstrzyknięcie podspojówkowe (łac. iniectio subconiunctivalis) – sposób miejscowego podania leku okulistycznego w formie wstrzyknięcia[1].

Podawane w ten sposób leki docierają do tego samego poziomu co leki podawane miejscowo w kroplach, żelu lub maści (tj. do poziomu ciała rzęskowego), ale pozwalają na osiągnięcie wyższego stężenia leku w płynie komorowym. Lek dociera też do tęczówki i rogówki[1].

Wstrzyknięcie podspojówkowe stosuje się w przypadku konieczności uzyskania szybkiego i znacznego stężenia leku w przednim odcinku gałki ocznej. Wykonuje się je w pobliżu rąbka rogówki lub na obszarze dolnego sklepienia worka spojówkowego[1].

Można podawać w ten sposób m.in.: atropinę, adrenalinę, gentamycynę, kortykosteroidy[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d 17.1. Ogólne zasady stosowania leków w chorobach oczu. W: Maria Hanna Niżankowska: Podstawy okulistyki. Wyd. II. Wrocław: Volumed, s. 405–10. ISBN 83-87804-14-2.