Wyłanianie sędziów w Niemczech

Procedury wyłaniania sędziów na szczeblu federalnym i w krajach związkowych są uregulowane w bardzo różny sposób; podstawowe modele obecnie praktykowane to: wybór i powoływanie wyłącznie przez właściwego ministra lub podległe mu organy władzy wykonawczej, przez parlament lub komisję parlamentarną, wreszcie wybór przez komisję ds. wyboru sędziów.

Według doktryny niemieckiej nauki prawa o nieprzerwanym łańcuchu legitymacji demokratycznej, która wywodzi się z art. 20 ust. 2 Ustawy Zasadniczej, wszelka władza, również sądownicza, musi pochodzić od demokratycznego wyboru narodu. Sędziów zatem musi wybierać albo sam naród, albo decydent który wywodzi się bezpośrednio lub pośrednio od wyboru narodu, np. parlament wybierany przez naród, premier wybierany przez parlament, minister wybierany przez premiera, osoba wyznaczona przez ministra. Im więcej jest członków łańcucha pomiędzy wyborem narodu a wyborem sędziego, tym słabsza jest legitymacja demokratyczna. Znaczący udział decydentów nieposiadających demokratycznej legitymacji (np. sędziów wybranych przez sędziów) przy wyborze sędziów przerywa łańcuch legitymacji i jest sprzeczny z zasadą demokracji. Udział takich grup poprzez prawa do zgłaszania lub zaopiniowania kandydatów jest dopuszczalny tylko w wąskim zakresie.

Zobacz też

• wymiar sprawiedliwości w Niemczech