Wyciąg narciarski
Wyciąg narciarski – linowe urządzenie transportowe, instalowane na stokach narciarskich, służące do transportu narciarzy i snowboardzistów przy ich ciągłym kontakcie z podłożem[1]. W związku z tym urządzenia te nie mogą być wykorzystywane przez turystów (nie-narciarzy) ani też w sezonie letnim. Wyciągi transportują (wyciągają) wspomnianych narciarzy lub snowboardzistów jedynie w górę stoku. Elementem ciągnącym jest lina pozostająca w ruchu okrężnym między dolną a górną stacją, do której użytkownicy wpinają się specjalnym zaczepem lub korzystają z utwierdzonych do liny „uchwytów” (orczyk, talerzyk). Pierwotną, specyficzną formą wyciągu był wyciąg saniowy.
Rodzaje wyciągów narciarskich
[edytuj | edytuj kod]- wyciąg zaczepowy (obecnie już praktycznie nie stosowany)
- wyciąg orczykowy
- wyciąg talerzykowy
- wyciąg koszykowy
Wzdłuż wyciągów narciarskich istnieją narciarskie trasy zjazdowe. Niektóre z nich są sztucznie oświetlone, ratrakowane i sztucznie naśnieżane.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 10 września 1998 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle kolejowe i ich usytuowanie (Dz.U. 1998 nr 151 poz. 987) nie zalicza wyciągów narciarskich do kolei
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marek Baran: Koleje linowe i wyciągi narciarskie w Polsce. Historia i dzień dzisiejszy. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2010. ISBN 978-83-7729-036-1.
