Wygłos absolutny

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wygłos absolutny – ostatnia głoska wyrazu lub zdania, po której narządy mowy przechodzą w stan neutralny i następuje (cisza)[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Ostaszewska 2000 ↓, s. 26.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Danuta Ostaszewska: Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-12992-1.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wygłos_absolutny&oldid=72667856”