Wypad (wojsko)
Wypad – sposób zdobywania wiadomości rozpoznawczych.
Działanie bojowe polegające na skrytym podejściu specjalnie wydzielonego do tego celu pododdziału do wcześniej wybranego i rozpoznanego obiektu przeciwnika i wykonaniu na niego niespodziewanego uderzenia[1]. Podstawowym celem wypadu jest schwytanie jeńców, zdobycie dokumentów, wzorów uzbrojenia, technicznego sprzętu bojowego lub wyposażenia. W razie potrzeby wypad w ugrupowanie przeciwnika może być organizowany również w celu zniszczenia ważnego obiektu ugrupowania przeciwnika. Organizuje się go zwykle w warunkach bezpośredniej styczności z przeciwnikiem.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sochal i Wierciński 1975 ↓, s. 170.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 503. ISBN 83-11-06229-3.
- Czesław Sochal, Ludwik Wierciński: Rozpoznanie wojskowe. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.