Wypad (wojsko)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wypad – sposób zdobywania wiadomości rozpoznawczych.

Działanie bojowe polegające na skrytym podejściu specjalnie wydzielonego do tego celu pododdziału do wcześniej wybranego i rozpoznanego obiektu przeciwnika i wykonaniu na niego niespodziewanego uderzenia[1]. Podstawowym celem wypadu jest schwytanie jeńców, zdobycie dokumentów, wzorów uzbrojenia, technicznego sprzętu bojowego lub wyposażenia. W razie potrzeby wypad w ugrupowanie przeciwnika może być organizowany również w celu zniszczenia ważnego obiektu ugrupowania przeciwnika. Organizuje się go zwykle w warunkach bezpośredniej styczności z przeciwnikiem.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]