Przejdź do zawartości

Wyspa Dangar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyspa Dangar
Ilustracja
Kontynent

Australia i Oceania

Państwo

 Australia

Powierzchnia

0.29 km²

Populacja 
• liczba ludności


303

Położenie na mapie Australii
Mapa konturowa Australii, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wyspa Dangar”
Ziemia33°32′22″S 151°12′21″E/-33,539444 151,205833

Wyspa Dangar to wyspa o powierzchni 30,8 ha (76 akrów)[1], na rzece Hawkesbury, tuż na północ od Sydney, Nowa Południowa Walia, Australia. Wyspa Dangar jest przedmieściem Hornsby Shire i według spisu ludności z 2016 roku liczyła 303 mieszkańców. W sezonach wakacyjnych liczba ta znacznie rośnie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wyspa Dangar

Wyspa Dangar jest znana lokalnym aborygenom Guringai od tysięcy lat. Pierwszym Europejczykiem, który odwiedził ten obszar, był gubernator Arthur Phillip. W 1788 roku zbadał dolną rzekę małą łodzią w ciągu kilku tygodni od przybycia Pierwszej Floty. Nazwał ją Mullet Island, ze względu na obfitość ryb w lokalnej rzece Hawksbury. Początkowo miejscowa ludność była przyjaźnie nastawiona do niego, ale kiedy wrócił rok później, nie chcieli utrzymywać z nim kontaktu. Do 1790 roku ponad połowa mieszkańców Guringai przeszła ospę, która rozprzestrzeniła się na wyspie za sprawą przyjezdnych Brytyjczyków[2].

Wyspa została zakupiona w 1864 roku i przemianowana przez Henry'ego Cary Dangara, syna Henry'ego Dangara, geodety, pastora i parlamentarzysty[3].

W latach 1886-1889 Dangar wydzierżawił wyspę firmie Union Bridge Company z Chicago, na potrzeby budowy oryginalnego mostu kolejowego na rzece Hawkesbury. Mieszkało tam około 300 robotników i ich rodzin, a wyspa mogła pochwalić się dużą salą socjalną, szkołą, biblioteką i własną prasą[4].

W latach 20. XX wieku wyspa została podzielona na działki mieszkalne. Urząd pocztowy na wyspie Dangar został otwarty 1 września 1951 r. i zamknięty w 1986 r.[5]

Ludność[edytuj | edytuj kod]

W 2016 roku wyspa Dangar liczyła 303 mieszkańców. 61,2% osób urodziło się w Australii, a 85,4% osób mówiło tylko po angielsku. Przy 49.2% na pytanie o wyznanie, najczęstszą odpowiedzią był ateizm[6].

O wyspie[edytuj | edytuj kod]

W przeciwieństwie do dużej części okolicznych terenów, które są wyznaczone jako park narodowy, wyspa Dangar jest stosunkowo gęsto zamieszkana. Wyspa posiada kilka asfaltowych dróg, które są wyłączone z ruchu poza wozem strażackim oraz pojazdami posiadającymi zezwolenia. Na wyspie nie ma prywatnych samochodów. Na wyspie znajduje się sala społecznościowa, która wspiera kilka grup społecznych, w tym warsztaty filmowe dla dzieci.

Wyspa została podłączona do sieci wodociągowej przez ówczesny Metropolitan Water Sewerage and Drainage Board w 1971 roku. Od tego czasu wyspa została podłączona do systemu kanalizacyjnego Sydney przez Sydney Water, poprzez podmorski rurociąg do stałego lądu i oczyszczalnię w Brooklynie. Poczta jest dostarczana na wyspę codziennie. Na wyspie znajduje się sklep obok nabrzeża promowego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Joan Rowland, Hornsby, „Sydney Journal”, 1 (1), 2008, DOI10.5130/sj.v1i1.714, ISSN 1835-0151 [dostęp 2022-12-30].
  2. Hawkebury River Gateway History | Hawkesbury River Gateway | Hawkesbury Australia [online], www.hawkesburyaustralia.com.au [dostęp 2022-12-30] (ang.).
  3. Stranger Dangar: an idyllic island's growing fear [online], The Sydney Morning Herald, 23 września 2006 [dostęp 2022-12-30] (ang.).
  4. About the Island [online], web.archive.org, 5 lutego 2015 [dostęp 2023-02-06] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-05].
  5. https://www.premierpostal.com/cgi-bin/wsProd.sh/Viewpocdwrapper.p?SortBy=NSW&country=
  6. Australian Bureau of Statistics [online], www.abs.gov.au [dostęp 2023-02-06] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dangar Island Historical Society (2018). Guide to historic Dangar Island : gem of the Hawkesbury (3rd ed.). Dangar Island Historical Society.
  • Howard, Ann (2010). A Ghost, a Murder and Other Dangar Tales: a history of Dangar. ISBN 978-0-9585843-4-0.
  • Howard, Ann (2011). Ten Dry Pies and Other Dangar Tales. TARKA. ISBN 978-0-9585843-5-7.
  • Howard, Ann (2012). Rainbow on the River and Other Dangar Tales. TARKA.
  • Howard, Ann (2012). Derrymacash to Dangar : Dangar Island in the 1950s as told to Ann Howard. TARKA. ISBN 978-0-9585843-7-1.