Wystawa Ogrodnicza w Poznaniu (1907)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Drewniany pawilon centralny

Wystawa Ogrodnicza – odbywająca się od 14 do 22 września 1907 w Poznaniu, wystawa osiągnięć ogrodnictwa niemieckiego. Terenem wystawowym był ówczesny Ogród Botaniczny – obecny Park Wilsona[1].

Wystawa została zorganizowana z okazji ogólnoniemieckiego zjazdu Związku Gospodarki Narodowej dla Przetwórstwa Warzyw i Owoców w Niemczech (Volkwirtschaftliche Verein für Obst- und Gemüse-verserkung in Deutschland). Przewodniczącym honorowego komitetu organizacyjnego został nadprezydent Wilhelm von Waldow, a pracami organizacyjnymi kierował nadburmistrz Ernst Wilms[1].

Dla celów wystawienniczych zbudowano taras z drewnianą halą o oryginalnej, ażurowej konstrukcji, z łamanym dachem oraz arkadowymi wejściami i oknami. Wokół założono kwietniki z efektownymi klombami oraz rozstawiono stoliki i krzesła. Obiekt zawierał m.in. bufet Rudolfa Viewega, właściciela kawiarni Zentral z placu Wiosny Ludów, zaopatrzony w świeże artykuły żywnościowe – pieczywo, nabiał, kawę i napoje bezalkoholowe[1].

Wystawa miała charakter prestiżowy i cieszyła się dużą frekwencją zwiedzających – obejrzało ją około 48.000 osób, nie licząc wycieczek szkolnych, które wchodziły bez biletów. Wzięło w niej udział 305 wystawców: sadowników, warzywników, przetwórców, kwiaciarzy i producentów maszyn oraz sprzętu z całych Niemiec[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Waldemar Karolczak, Parki publiczne, skwery i promenady dawnego Poznania (do 1914r.), w: Kronika Miasta Poznania, nr 3-4/1993, s.55, ISSN 0137-3552