Przejdź do zawartości

Władimir Makowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władimir Makowicz
Ilustracja
Makowicz w 2014
Data i miejsce urodzenia

4 sierpnia 1962
Ukraińska SRR

Data i miejsce śmierci

12 marca 2017
Donieck

p.o. szefa Prezydium Rady Najwyższej Donieckiej Republiki Ludowej
Okres

od 18 lipca 2014
do 23 lipca 2014

Poprzednik

Dienis Puszylin

Następca

Boris Litwinow

Władimir Iwanowicz Makowicz (ros. Влади́мир Ива́нович Мако́вич; ur. 4 sierpnia 1962, zm. 12 marca 2017 w Doniecku) – ukraiński działacz społeczny i polityczny oraz separatysta, tymczasowy przewodniczący parlamentu nieuznawanej międzynarodowo Donieckiej Republiki Ludowej od 18 do 23 lipca 2014[1].

Był narodowości ukraińskiej[2]. W 2005 był współzałożycielem Ruchu Młodych Patriotów, zdelegalizowanego w 2010. W 2010 założył Stowarzyszenie Prywatnych Przedsiębiorców[3]. Z zamiłowania kynolog i sportowiec. Wiosną 2014 jako mówca włączył się w działalność ruchów separatystycznych w Donbasie[4].

Od kwietnia 2014 był spikerem rady ludowej w Doniecku. 7 kwietnia był osobą, która odczytała deklarację niepodległości DRL[5]. Następnie 15 maja już po wyborach został wicespikerem Rady Najwyższej DRL. 30 czerwca 2014 w wyniku ostrzelania wozu wojskowego, którym jechały rodziny żołnierzy oraz dziennikarze i operatorzy, zginął ukraiński dziennikarz Anatolij Czan. Makowicza obarczono odpowiedzialnością za jego śmierć i aresztowano[6]. Wkrótce został jednak zwolniony[7], a po dymisji Dienisa Puszylina na 7 dni przejął tymczasowo kierowanie donieckim parlamentem; zastąpił go Boris Litwinow[8]. Po wyborach z listopada 2014 miał kierować departamentem społeczno-ekonomicznym w ramach Ludowego Frontu Noworosji, jednak w zasadzie brak o nim informacji między lipcem 2014 a marcem 2017 roku[9]. W 2016 objęty sankcjami ekonomicznymi z dekretu prezydenta Ukrainy[2].

Zmarł 12 marca 2017 w Doniecku, oficjalną przyczyną miał być zawał serca[5] lub wykryty jeszcze przed 2014 nowotwór mózgu. Został pochowany w Doniecku[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ukraine. rulers.org. [dostęp 2017-10-25]. (ang.).
  2. a b УКАЗ Президента України Про рішення Ради національної безпеки і оборони України від 16 вересня 2016 року "Про застосування персональних спеціальних економічних та інших обмежувальних заходів (санкцій)". ligazakon.ua, 16 września 2016. [dostęp 2017-10-25]. (ukr.).
  3. Лица сепаратизма. theinsider.ua. [dostęp 2017-10-25]. (ukr.).
  4. «Это полная махновщина». Репортаж из Донецка. echo.msk.ru, 9 kwietnia 2014. [dostęp 2017-10-25]. (ros.).
  5. a b В ДОНЕЦКЕ УМЕР СОЗДАТЕЛЬ «ДНР» (ДОПОЛНЕНО). Nowosti Doniecka, 12 marca 2017. [dostęp 2017-10-25]. (ukr.).
  6. Le président du Conseil suprême de la RPD arrêté. Le Voix de Russie, 4 lipca 2014. [dostęp 2017-10-25]. (fr.).
  7. Founder of Russian-backed “republic” dies in Donetsk at 54. euromaidanexpress.com, 13 marca 2017. [dostęp 2017-10-25]. (ang.).
  8. Nicholas Maury: LE COMMUNISTE BORIS LITVINOV ÉLU À LA TÊTE DE LA RÉPUBLIQUE POPULAIRE DE DONETSK. ombre43.over-blog.fr, 24 lipca 2014. [dostęp 2017-10-25]. (fr.).
  9. Death: an occupational hazard in Donbass. Deutsche Welle, 2017. [dostęp 2017-10-25]. (ang.).
  10. DPR residents pay last respects to Vladimir Makovich, one of Republic’s founders. Donetsk News Agency, 14 marca 2017. [dostęp 2017-10-25]. (ang.).