Yŏndam Yu’il
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Nauczyciel | |
Następca |
Paengnyŏn Toyŏn i inni |
Zakon |
Yŏndam Yu'il (ur. 1720, zm. 1799) – koreański mistrz sŏn i doktryny (kyo).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził z Hwasun. Został uczniem i spadkobiercą Hoama Chejŏnga.
W wieku 30 lat był już samodzielnym nauczycielem i rozpoczął wykłady w klasztorze Porim. Przez dalsze 30 lat nauczał zarówno sŏnu jak i doktryny w wielu klasztorach w całej Korei.
Zmarł w 1799 roku[1].
Prace literackie i charakterystyka nauk
[edytuj | edytuj kod]Napisał dziesięć książek w dwudziestu jeden tomach.
- Hwaŏmyumanggi (5 tomów)
- Wongaksagi (Prywatne zapiski o Sutrze doskonałego oświecenia) (2 tomy)
- Hyeŏndamsagi (Prywatne zapiski o głębokich naukach) (2 tomy)
- Sajipsugi (Nota o Czterech Zbiorach)
- Kŭmganghamok (Oczyma krewetki o Diamentowej sutrze)
- Kisinsajok (Stopa węża na Traktacie o przebudzeniu wiary)
- Chegyŏnghoeyo (Istota różnych sutr)
- Yŏmsongch'akbyŏng (Poważny problem w Oświeconych wersach sŏnu) (2 tomy)
- Tosŏjŏryosŏgyo (Istotna interpretacja podsumowania do Pochodzenia różnych nauk chanu)
- Yŏndamjip (Zbiór Yŏndama) (4 tomy)
Większość jego tekstów zajmowała się interpretacją takich buddyjskich pism jak Cztery zbiory, Cztery nauki, Wielka nauka, które stanowiły część edukacyjnego procesu mnichów i są nim do tej pory. Do dziś tezy Yŏndama (na równi z tezami Uich'ŏma Inaka są uważane w świątyniach z buddyjskimi seminariami za najlepsze.
Yŏndam musiał także bronić buddyzmu w obliczu niemal całkowitej jego likwidacji przez konfucjańskie państwo. Jego teoria "pojednania z buddyzmem" była pod dużym wpływem sŏnu (przeciwnie do teorii Inaka, który zrównywał buddyzm z konfucjanizmem, a w praktykach konfucjańskich widział sŏn)[2]. Podkreślał więc tożsamość ludzi i Buddy. Według niego każdy człowiek skrywa w sobie cząstkę prawdy a istotą sŏnu jest studiowanie jak złożyć w całość pokawałkowany umysł. Zwracał uwagę na to, że aby przezwyciężyć poszatkowany i niejasny umysł trzeba przywrócić pierwotny umysł, który jest szczery i prawdziwy. Nie był to pogląd oryginalny, ale w tym czasie, gdy ideologia konfucjańska odmawiała prawa istnienia buddyzmowi, podkreślanie szczególności buddyzmu, było próbą wykazania nadrzędności buddyzmu nad konfucjanizmem[3].
Linia przekazu Dharmy
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza liczba to kolejność pokoleń od Mahakaśjapy. (1)
Druga liczba, to pokolenie od 1 Patriarchy Chin – Bodhidharmy (28/1)
Trzecia liczba, to pokolenia mistrzów koreańskich.
- 63/36/7 Sŏsan Taesa (1520–1604)
- 64/37/8 P'yŏnyang Ŏngi (1581–1644)
- 65/38/9 P'ungdam Uidam (P'ungdam Ŭisim i Pungjung Hŏnsim) (1592–1665)
- 66/39/10 Sangbong Chŏngwon (1627–1709)
- 67/40/11 ?
- 68/41/12 ?
- 69/42/13 ?
- 70/43/14 Uich'ŏm Inak (1746–1796)
- 69/42/13 ?
- 68/41/12 ?
- 67/40/11 ?
- 66/39/10 Woljŏ Doan (1638–1715)
- 66/39/10 Wŏldam Sŏljŏ (bd)
- 67/40/11 Hwansŏng Chian (1664–1729)
- 68/41/12 Hamwol Haewon (1691–1770)
- 68/41/12 Ch'wijin Ch'ŏrim (bd)
- 68/41/12 Yongam Chŭngsuk(bd)
- 68/41/12 Hoam Chejŏng (1687–1748)
- 69/42/13 Yŏndam Yu'il (1720–1799)
- 70/43/14. Taeŭn Nang'o (1780–1841)
- 70/43/14. Paengnyŏn Toyŏn (1737–1807)
- 71/44/15. Wanho Yunu (1758–1826)
- 72/45/16. Ch'oŭi Ŭisun (1786–1866)
- 71/44/15. Wanho Yunu (1758–1826)
- 69/42/13 Sŏlpa Sang'ŏn (1710–1791)
- 70/43/14 Kye'un Honghwal (bd)
- 70/43/14 Yong'ak Sŏngni (bd)
- 70/43/14 Paekp'a Kŭngsŏn (1767–1852)
- 71/44/15 Ch'immyŏng Hansŏng (1801–1876)
- 71/44/15 Tobong Chŏnggwan (bd)
- 71/44/15 Sŏldu Yuhyŏng (1824–1889)
- 69/42/13 Chŏngbong Kŏan (bd)
- 70/43/14 Yulbong Chŏngwa (bd)
- 71/44/15 Kŭmhŏ Pŏpjŏm (bd)
- 72/45/16 Yŭngam Pongyu (bd)
- 73/46/17 Yŏnwŏl Pongyul (bd)
- 74/47/18 Manhwa Posŏn (bd)
- 75/48/19 Kyŏnghŏ Sŏngu (1849–1912)
- 76/49/20 Yongsong (1864–1940)
- 76/49/20 Suwŏl (1855–1928)
- 76/49/20 Hyewŏl Haemyong (1861–1937)
- 76/49/20 Mangong Wŏlmyŏn (1872–1945)
- 76/49/20 Hanam Chungwŏn (1876–1951)
- 75/48/19 Kyŏnghŏ Sŏngu (1849–1912)
- 74/47/18 Manhwa Posŏn (bd)
- 73/46/17 Yŏnwŏl Pongyul (bd)
- 72/45/16 Yŭngam Pongyu (bd)
- 71/44/15 Kŭmhŏ Pŏpjŏm (bd)
- 70/43/14 Yulbong Chŏngwa (bd)
- 69/42/13 Yŏndam Yu'il (1720–1799)
- 67/40/11 Hwansŏng Chian (1664–1729)
- 66/39/10 Sangbong Chŏngwon (1627–1709)
- 65/38/9 P'ungdam Uidam (P'ungdam Ŭisim i Pungjung Hŏnsim) (1592–1665)
- 64/37/8 P'yŏnyang Ŏngi (1581–1644)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Byung-jo Chung: History of Korean Buddhism. Seoul: Jimoondang, 2007, s. 220. ISBN 978-89-88095-24-9.