Zębodół

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zębodół drugiego zęba przedtrzonowego przedstawiciela Bovinae

Zębodół – występujące u ssaków i niektórych gatunków gadów zagłębienie w szczęce i żuchwie. Znajdują się w nich korzenie zębów. Ogniwa pierwotne chorych ludzkich zębodołów wykazują większy potencjał wzrostu, u wszystkich występują także cechy osteoblastów[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Chen Shingzhang, Huang Jingxiang, Sun Mingxue, Zhao Bin. Biological characteristics of cell lines of human dental alveolus. „Chinese Medical Journal”. 116 (5), s. 781–784, 2003. (ang.).