Z chałupy
"Z chałupy" – zbiór 40 sonetów Jana Kasprowicza napisanych we wrocławskim więzieniu (uwięziony za uczestnictwo w socjalistycznych, tajnych organizacjach młodzieżowych) w 1887 roku. Sonety wydrukowano w piśmie "Głos" w 1888. Zostały wydane we Lwowie także w 1888 w zbiorze "Poezje"[1].
Wiersze należą do etapu naturalistycznego w twórczości poety, zaś ich tematem są problemy społeczne (w tym klasowe) i obyczajowe. Utwory zostały napisane dziesięciozgłoskowcem ze średniówką po sylabie czwartej[2]. Lucylla Pszczołowska wskazuje, że niektóre z nich mają rytm konsekwentnie anapestyczny[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jan Kasprowicz, Poezje [online], polona.pl [dostęp 2018-06-02].
- ↑ Wiktor Jarosław Darasz: Mały przewodnik po wierszu polskim. Kraków: Towarzystwo Miłośników Języka Polskiego, 2004, s. 67. ISBN 83-900829-6-9.
- ↑ Lucylla Pszczołowska: Wiersz polski. Zarys historyczny. Wrocław: Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej, 1997, s. 282. ISBN 83-85220-79-8.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Z chałupy (wybór) w serwisie Wolne Lektury
