Przejdź do zawartości

Zaklęcie (retoryka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zaklęcie (łac. obsecrātiō[1], gr. δέησις déēsis[2]) – figura retoryczna, rodzaj patetycznego wykrzyknienia; błaganie, zaklinanie, wyrażanie próśb wobec słuchaczy, osób mogących udzielić pomocy, bogów.

Przykłady użycia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Charlton T. Lewis, Charles Short: obsĕcrātĭo. [w:] A Latin Dictionary [on-line]. [dostęp 2018-07-16]. (ang.).
  2. Henry George Liddell, Robert Scott: δέησις. [w:] A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-14]. (ang.).