Zamrażanie kriogeniczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zamrażanie kriogeniczne – jedna z technologii zamrażania żywności, wykorzystująca ciepło parowania oraz ciepło przegrzania pary czynników kriogenicznych. Przeciętne zużycie czynnika kriogenicznego to 1,5 kg, na 1 kg zamrażanych produktów. Dlatego metodę tę stosuje się zazwyczaj do zamrażania delikatnych, drobnych produktów jak np. truskawki, maliny, wiśnie, sosy, grzyby. Czas zamrażania produktu wynosi zazwyczaj od 3 do 10 minut.

Wbrew pozorom zamrażanie najczęściej nie polega na zanurzaniu w zbiorniku z ciekłym gazem. Metoda zanurzeniowa związana jest z ogromnym szokiem termicznym, który często powoduje pękanie zamrażanego produktu. Dlatego najczęściej zamrażanie odbywa się poprzez kilkuetapowe opryskiwanie produktu czynnikiem o niskiej temperaturze.

Najczęściej stosowaną metodą zamrażania kriogenicznego jest zamrażanie w ciekłym azocie (LIN). Nieco rzadziej, jako czynnik kriogeniczny, wykorzystywany jest ciekły dwutlenek węgla (LIC).

Zamrażanie kriogeniczne wykorzystywane jest w technologii indywidualnego szybkiego zamrażania (IQF).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]