Przejdź do zawartości

Zapora Bansagar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zapora Bansagar – zapora i elektrownia wodna na rzece Son w dorzeczu Gangesu, zlokalizowana w dystrykcie Shahdol stanu Madhya Pradesh w Indiach.

Plany powstania zapory sięgają 1956 roku. Powstanie zapory stanowi efekt umowy podpisanej w 1973 roku między władzami indyjskich stanów Madhya Pradesh, Uttar Pradesh i Bihar. Zgodnie z porozumieniem wspomniane obszary miały ponieść koszty budowy obiektu w proporcji 2:1:1. Prace nad budową zapory rozpoczęte zostały 14 maja 1978 roku, a ukończenie projektu nastąpiło 25 września 2006 roku.

Całkowita długość zapory wynosi 1020 metrów, a jej największa wysokość 67 metrów. Powstanie zapory umożliwiło irygację rozległch obszarów stanów Madhya Pradesh (2490 km²), Uttar Pradesh (1500 km²) i Bihar (940 km²). Funkcjonująca w ramach zapory elektrownia wodna o mocy 425 MW zaopatruje w energię elektryczną mieszkańców stanu Madhya Pradesh[1].

Konsekwencją powstania zapory stało się częściowe bądź całkowite zatopienie 336 wsi i przesiedlenie z miejsca dotychczasowego zamieszkania ponad 143 tysięcy osób[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. P.K. Agarwal,V.P. Singh (red.), Hydrology and Water Resources of India, Springer Verlag, Berlin-Heildelberg-New York, 2007, s. 390.
  2. B. Termiński, Przesiedlenia inwestycyjne: Nowa kategoria migracji przymusowych, Oficyna Wydawnicza Łośgraf, Warszawa, 2012, s. 252.