Zasada prawdziwego i rzetelnego obrazu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zasada prawdziwego i rzetelnego obrazu polega na tym, że rachunkowość musi odzwierciedlać w wyniku zastosowania prawidłowej ewidencji operacji gospodarczych i ich przetwarzania oraz odpowiedniej sprawozdawczości - rzetelny, czyli rzeczywisty i wiarygodny obraz stanu majątkowego konkretnego podmiotu gospodarczego. Zasada ta wymaga, aby w rachunkowości każdego przedsiębiorstwa obok takich sprawozdań, jak bilans i rachunek wyników (rachunek zysków i strat) - sporządzane były dodatkowe sprawozdania wyjaśniające np: stan płynności finansowej (sprawozdanie o przepływach środków pieniężnych) danego podmiotu gospodarczego.

Zasada ta zawarta jest w IV Dyrektywie Unii Europejskiej oraz w przepisach normatywnych takich krajów, jak Wielka Brytania, Francja, Niemcy, oraz znalazła właściwe odzwierciedlenie w polskiej ustawie o rachunkowości.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Messner, J. Pfaff, Rachunkowość finansowa, Stowarzyszenie Księgowych w Polsce, Zarząd Główny w Warszawie, Centralny Ośrodek Szkolenia Zawodowego.