Zasada ujawniania

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zasada ujawniania (ang. revelation principle) – zasada, która brzmi: "Z każdym punktem równowagi Bayesa-Nasha w grze z ograniczoną informacją, odpowiada sprzężony mechanizm ujawniania, który posiada punkt równowagi tam, gdzie gracze zgłaszają swoje szczere waluacje".

Dla strategii dominujących, zasada ujawniania została wprowadzona przez Gibbarda (1973). Następnie zasada ta została rozszerzona do szerszego rozwiązania w równowadze Bayesa, przez Dasguptę, Hammonda i Maskina (1979), Holmstroma (1977) oraz Myersona (1979).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dasgupta, P., Hammond, P. and Maskin, E. 1979. The implementation of social choice rules: some results on incentive compatibility. Review of Economic Studies 46, 185–216.
  • Gibbard, A. 1973. Manipulation of voting schemes: a general result. Econometrica 41, 587–601.
  • Holmstrom, B. 1977. On incentives and control in organizations. Ph.D. thesis, Stanford University.
  • Myerson, R. 1979. Incentive-compatibility and the bargaining problem. Econometrica 47, 61–73.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]