Zdzisław Czoska
Zdzisław Czoska (ur. 19 czerwca 1945 w Sopocie[1]) - polski piłkarz ręczny, następnie trener, mistrz Polski jako zawodnik (1966) i trener (1984, 1985, 1986, 1987) z Wybrzeżem Gdańsk.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1965 ukończył technikum komunikacyjne w Gdańsku[1].
Od 1960 trenował piłkę ręczną w Wybrzeżu Gdańsk, jego trenerami byli m.in. Leon Wallerand i Jan Wadych. Z gdańskim klubem zdobył wśród juniorów mistrzostwo Polski w 1963, wicemistrzostwo Polski w 1964, wśród seniorów mistrzostwo Polski w 1966, wicemistrzostwo Polski w 1967 i 1968, brązowy medal mistrzostw Polski w 1965 i 1969[1][2]. W latach 1965–1967 wystąpił 9 razy w reprezentacji Polski seniorów, zdobywając 6 bramek[3], w tym w 1965 zagrał w 3 spotkaniach zwycięskiej dla Polski pierwszej edycji Pucharu Bałtyku[4], a pozostałej 6 spotkań rozegrał jesienią 1967[5]. W 1967 zdobył z drużyną srebrny medal Światowych Igrzysk Młodzieży (nieoficjalnych mistrzostw świata)[6]. Zakończył karierę zawodniczą w 1972[1]. W latach 1968–1973 pracował w Milicji Obywatelskiej, w latach 1974-1975 w gospodarstwie rolnym, następnie krótko w Przedsiębiorstwie Spedycji Krajowej (1975), w latach 1975-1977 w Wojewódzkiej Federacji Sportu w Gdańsku[1].
Od 1977 pracował w macierzystym klubie jako kierownik sekcji piłki ręcznej i kierownik szkolenia. W 1983 został trenerem drużyny seniorskiej i poprowadził ją do tytułu wicemistrza w 1983 i czterech kolejnych tytułów mistrzowskich (19984, 1985, 1986, 1987). Dwukrotnie (1986, 1987) jego zespół zagrał też w finale Pucharu Europy Mistrzów Krajowych (w obu przypadkach przegrał)[1][7]. W latach 1988–1992 pracował we wschodnioniemieckim zespole Dessauer SC[1]. W latach 1992–1994 ponownie był trenerem Wybrzeża Gdańsk, zajmując z nim odpowiednio 5. i 6 miejsce w I lidze[8]. W kolejnych latach prowadził jeszcze m.in. żeńskie drużyny Styroplastu Startu Gdańsk[9][10] i w latach 2002-2006 Start Elbląg[11], w I połowie 2007 męski zespół Vetrex Sokół Kościerzyna[12], w sezonie 2007/2008 męski zespół Travelandu Olsztyn[13].
Ukończył zaocznie studia w Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku[1].
W 1996 otrzymał Diamentową Odznakę Związku Piłki Ręcznej w Polsce[14].
Mistrzem Polski w piłce ręcznej był także jego syn, Artur Czoska, natomiast jego wnuk, Nikodem Czoska jest koszykarzem[15].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Henryk Majewski Złota siódemka, wyd. Oficyna Gdańska, Gdańsk 2016, s. 71, 126-127, 139, 167-168.
- ↑ Władysław Zieleśkiewicz 100 lat polskiej piłki ręcznej 1918-2018, wyd. ZPRP, Warszawa 2018, s. 1266.
- ↑ Władysław Zieleśkiewicz 100 lat polskiej piłki ręcznej 1918-2018, wyd. ZPRP, Warszawa 2018, s. 1203.
- ↑ Władysław Zieleśkiewicz 100 lat polskiej piłki ręcznej 1918-2018, wyd. ZPRP, Warszawa 2018, s. 56.
- ↑ Władysław Zieleśkiewicz 100 lat polskiej piłki ręcznej 1918-2018, wyd. ZPRP, Warszawa 2018, s. 1061.
- ↑ Władysław Zieleśkiewicz 100 lat polskiej piłki ręcznej 1918-2018, wyd. ZPRP, Warszawa 2018, s. 58.
- ↑ Władysław Zieleśkiewicz 100 lat polskiej piłki ręcznej 1918-2018, wyd. ZPRP, Warszawa 2018, s. 1271, 1322.
- ↑ Jerzy Gebert Bombardierzy, korsarze i inni. Pół wieku GKS Wybrzeże 1945-1995, wyd. Gdańsk 1995, s. 107
- ↑ Dziennik Bałtycki (24.02.1997), s. 18
- ↑ Piłka ręczna. Derby Dla Startu
- ↑ Michał Libuda Rękodzieło. Jak przez 50 lat utrzymać klub piłki ręcznej kobiet. EKS Start Elbląg 1968-2018, wyd. Elbląg 2018, s. 264
- ↑ Kościerzyna. Vetrex Sokół bez trenera - Zdzisław Czoska odchodzi
- ↑ Trener z bogatą przeszłością
- ↑ Władysław Zieleśkiewicz 100 lat polskiej piłki ręcznej 1918-2018, wyd. ZPRP, Warszawa 2018, s. 793.
- ↑ Jak Nikodem Czoska został koszykarzem