Zespół Marcusa Gunna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zespół Marcusa Gunna (zespół/fenomen Gunna, ang. Marcus Gunn Jaw-Winking syndrome) – rzadki zespół neurologiczny, polegający na podnoszeniu się opadniętej powieki podczas ruchów żuchwy, np. otwierania ust, uśmiechu, skręceniu żuchwy w przeciwną stronę (współruch żuchwowo-powiekowy)[1]. Zespół został opisany przez szkockiego okulistę Roberta Marcusa Gunna w 1883 roku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Maria Hanna Niżankowska: Okulistyka. Podstawy kliniczne. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 126. ISBN 978-83-200-3224-6.
  2. Marcus Gunn R. Congenital ptosis with peculiar associated movements of the affected lid. Transactions of the Ophthalmological Societies of the United Kingdom, 1883, 3: 283-287.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]