Przejdź do zawartości

Zezwolenie (retoryka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zezwolenie (łac. concessio, gr. ἐπιτροπή epitropḗ[1]) – figura retoryczna polegająca na pozorowaniu aprobaty dla poglądów adwersarza, dopuszczeniu przez mówcę argumentów strony przeciwnej, przytaczaniu ich z pozorną aprobatą, aby potem je zbijać[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Henry George Liddell, Robert Scott: ἐπιτροπή. [w:] A Greek-English Lexicon [on-line]. [dostęp 2018-07-14]. (ang.).
  2. pldocs.org [1]