Zgromadzenie Ludowe (Syria)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zgromadzenie Ludowe
Państwo

 Syria

Rok założenia

1973

Kierownictwo
Przewodniczący

Hammuda Sabbagh

Wiceprzewodniczący

Najdat Anzour

Struktura
Struktura Zgromadzenie Ludowe
Liczba członków

250

Stowarzyszenia polityczne

    Narodowy Front Postępu (177)
    niezrzeszeni (73)

Ostatnie wybory

19 lipca 2020

Siedziba
Budynek parlamentarny, Damaszek, Syria
Strona internetowa
Syria
Godło Syrii
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Syrii

Wikiprojekt Polityka

Zgromadzenie Ludowe[1] (oryg. arab. مجلس الشعب, Madżlis asz-Szab) – konstytucyjny, jednoizbowy organ władzy ustawodawczej w Syrii.

Deputowani do Zgromadzenia Ludowego wybierani są w powszechnych, tajnych, równych i bezpośrednich wyborach. W pierwszych latach po uchwaleniu syryjskiej konstytucji w 1973 Zgromadzenie Ludowe liczyło 195 deputowanych. W 1990 zwiększono tę liczbę do 250. Konstytucja zastrzega, że przynajmniej połowa deputowanych musi legitymować się pochodzeniem chłopskim lub robotniczym, zaś prywatni przedsiębiorcy mogą zasiadać w Zgromadzeniu od 1990, jednak wyłącznie jako deputowani niezrzeszeni[1]. Zgromadzenie Ludowe pracuje w trybie sesyjnym, na trzech sesjach zwykłych rocznie[1].

Zgodnie z konstytucją Syrii do kompetencji Zgromadzenia Ludowego należy uchwalanie budżetu, uchwalanie ustaw, prowadzenie dyskusji o polityce rządu, zgłaszanie wotum nieufności wobec rządu lub poszczególnych ministrów. Zgromadzenie Ludowe wybiera również prezydenta spośród kandydatów przedstawionych przez Przywództwo Regionalne syryjskiej partii Baas[1]. Kadencja Zgromadzenia Ludowego trwa cztery lata[1]. W praktyce parlament nie odgrywa w systemie politycznym Syrii większej roli, toczone w nim dyskusje nie dotyczą zagadnień związanych z obronnością, bezpieczeństwem wewnętrznym czy polityką zagraniczną, koncentrując się wokół bieżących problemów społecznych i ekonomicznych. Parlament legitymizuje politykę autorytarnych władz w pierwszej z wymienionych grup obszarów, w drugiej służy im jako ciało konsultacyjne[1]. Jak pisze Łukasz Fyderek

Parlament stanowi przestrzeń dla kontrolowanej gry interesów wybranych grup syryjskiego społeczeństwa; z punktu widzenia poszczególnych deputowanych jest to miejsce służące do budowania i podtrzymywania koneksji, a zarazem płaszczyzna, na której dochodzi do mediacji między patronami posiadającymi dostęp do ośrodków decyzyjnych w rządzie i partii a ich klientelą polityczną[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Fyderek Ł.: Pretorianie i technokraci w reżimie politycznym Syrii. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2011, s. 85. ISBN 978-83-7638-111-4.