Znaczek dopłaty pocztowej
Znaczek dopłaty pocztowej – znaczek używany jako potwierdzenie zapłaty całości lub brakującej części należnej opłaty pocztowej. Koszty dopłaty ponosi odbiorca przesyłki.
Znaczki dopłaty używane są również w przypadku przesyłek adresowanych na poste restante.
Po raz pierwszy znaczki dopłaty wydała poczta francuska w 1859 roku. Pierwsze polskie znaczki wyemitowano w 1919 roku.
Emitowane znaczki tego typu powstają również poprzez nadruk na znaczkach opłaty (tzw. "wydania przedrukowe"), zmieniający je na znaczki dopłaty.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Hampel (red.): Encyklopedia Filatelistyki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993, s. 644. ISBN 83-01-11373-1.