Znak złotniczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Znak złotnika - wzór na mosiężnej płytce - zgłoszony i zarejestrowany w Okręgowym Urzędzie Probierczym w Krakowie
Wygrawerowany znak złotnika na puncy

Znak złotniczy (imiennik) – indywidualny znak mistrza złotnika, sygnujący wyroby pochodzące z jego warsztatu, zarówno będące jego osobistym dziełem jak i pracowników z jego pracowni.

Znak ten będąc wygrawerowanym w postaci negatywu na stalowej puncy, służy następnie do oznaczania wszystkich wyrobów z metali szlachetnych, przez nabicie go na ich powierzchni uderzeniem młotka. Dopiero tak oznaczone przedmioty mogą zostać poddane zbadaniu i ocechowaniu przez Urząd Probierczy, gdzie nabijany jest na nich znak określonej próby.

Tylko wyroby poddane tym czynnościom, mogą zostać następnie wypuszczone na rynek handlowy. Obowiązek oznakowywania wyrobów złotniczych wynika z przepisów prawa probierczego.