Zrosłozarodnia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zrosłozarodnia rulika nadrzewnego (Lycogala epidendrum)

Zrosłozarodnia (łac. aethalium) – rodzaj zarodni u śluzowców (Myxomycota). Jest to gęsto zbita grupa zarodni, których ściany uległy rozpuszczeniu, tworząc jedną dużą zarodnię[1]. Pozostałe rodzaje zarodni tworzonych przez śluzowce to: pierwoszczowocnia i zarodnia wolna[1].

Nie do końca zbadano przyczyny, dla których plazmodium zaprzestaje odżywiania się i przekształca się w zarodnie. Jednym z powodów może być wyczerpanie substancji pokarmowych w podłożu, ale zaobserwowano też, że przyczyną mogą być zmiany temperatury lub chemizmu podłoża. Po zaprzestaniu odżywiania się śluźnia wydala ze swojego wnętrza niestrawione resztek pokarmu i przypadkowo pochłonięte fragmenty podłoża. Zazwyczaj wypełza też na pewną wysokość nad ziemią. Wspina się na znajdujące się w jej otoczeniu rośliny, pniaki, górną strony pni drzew, gałęzie. W jej wnętrzu zachodzą bardzo skomplikowane przemiany, w rezultacie których powstają zarodnie wypełnione zarodnikami[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Józef Rostafiński, Śluzowce. (Mycetozoa). Monografia, Nakładem Biblioteki Kórnickiej, 1875.
  2. Maciej Romański, Przedziwny świat śluzowców, [w:] Przyroda i krajobraz [online], 2002 [dostęp 2021-06-22].