Zużycie końcowe nośnika energii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zużycie końcowe (finalne) - (ang. Final Consumption) – zużycie nośników energii na potrzeby technologiczne, produkcyjne i bytowe bez dalszego przetwarzania na inne nośniki energii. Wsad i potrzeby przemian energetycznych oraz straty powstałe u producentów i dystrybutorów są z zużycia końcowego wyłączone. Uwzględnia się natomiast zużycie paliw na produkcję ciepła, zużywanego w całości przez jego wytwórcę.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kacperczyk G. i inni:: Zasady metodyczne sprawozdawczości statystycznej z zakresu gospodarki paliwami i energią oraz definicje stosowanych pojęć, Wyd. GUS, Warszawa 2006.