Bosak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bosak

Bosaknarzędzie w postaci długiego drąga zakończonego metalowym hakiem i grotem (szpikulcem).

Żeglarstwo[edytuj | edytuj kod]

Bosak żeglarski
Klasyczny bosak ze stalowym okuciem i drewnianą rękojeścią zamocowany na nadbudówce jednostki pływającej

Bosaki stosowane przez żeglarzy – zarówno hak, jak i grot mają tępe zakończenie. Poza klasycznymi – ze stalowym grotem i drewnianą rękojeścią – stosowane są również bosaki wykonane z tworzyw sztucznych i/lub metali lekkich, często składane teleskopowo.

  • Klasyczne bosaki (osęki) były stosowane przez flisaków spławiających drewno.
  • W żeglarstwie bosak służy do przyciągania lub odpychania jachtu od kei, uchwycenia ucha boi cumowniczej, podejmowania z wody cum itp.
  • Członkowie załogi (osady) klasycznej (niewyczynowej) łodzi (szalupy) wielowiosłowej siedzący na pierwszej (dziobowej) ławce to „dziobowi” lub „bosakowi”. Podczas manewru odcumowania/zacumowania posługują się bosakami.

Pożarnictwo[edytuj | edytuj kod]

Bosak (osęka) to sprzęt burzący, wykorzystywany podczas gaszenia pożaru. Za jego pomocą substancja palna zostaje rozdzielona na mniejsze fragmenty, łatwiejsze do ugaszenia. Wyróżnia się pięć rodzajów bosaków:[potrzebny przypis]

  • podręczny (1,5 metra długości),
  • zwykły lekki,
  • zwykły ciężki,
  • specjalny sufitowy,
  • specjalny strzechowy.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lesław Furmaga, Józef Wójcicki: Mały słownik morski. Gdynia: Mitel International Ltd, 1993. ISBN 83-85413-73-1.