Brzusiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Brzusiec, głowa (łac. venter, caput) – skupienie włókien mięśniowych, stanowiące część kurczliwą mięśnia szkieletowego. Brzusiec zwykle połączony jest z kośćcem za pomocą jednego lub kilku ścięgien. Mięsień może mieć jeden brzusiec (głowę) lub więcej, np. mięsień dwugłowy ramienia (biceps) składa się z dwóch, mięsień trójgłowy ramienia (triceps) z trzech, a mięsień czworogłowy uda (quadriceps) z czterech brzuśców[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 621, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk, Anatomia zwierząt. 1. Aparat ruchowy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 279, ISBN 978-83-01-16822-3.