Kasztel (nadbudówka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Model galeonu z kasztelami w Museo Storico Navale w Wenecji

Kasztel (z łac. castellum) – wysoka, często kilkupokładowa nadbudowa na XVI- i XVII-wiecznych żaglowcach. Wyróżniano kasztele dziobowe i rufowe. W kasztelu rufowym znajdowały się pomieszczenia dla oficerów, zaś w dziobowym dla załogi. Na obu kasztelach rozmieszczano stanowiska lekkich dział.

Wysokość rufowego kasztelu, umieszczonego zazwyczaj tuż za bezanmasztem, pozwalała na wykorzystywanie go jako punktu kierowania statkiem i dowodzenia w czasie bitwy.

Kasztele, zwłaszcza galeonów hiszpańskich, były bogato zdobione rzeźbami i jaskrawo malowane.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lesław Furmaga, Józef Wójcicki: Mały słownik morski. Gdynia: Mitel International Ltd, 1993, s. 97. ISBN 83-85413-73-1.