Nebulos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nebulos (gr. Νέβουλος) – bizantyjski wódz słowiańskiego lub bułgarskiego pochodzenia, służący w armii Justyniana II[1]. Jego imię ma prawdopodobnie protobułgarski źródłosłów[2].

Podczas wojny bizantyjsko-arabskiej w 693 roku stanął na czele liczącego 30 tysięcy wojowników oddziału posiłkowego, sformowanego ze Słowian osiedlonych w temie Opsikion w Azji Mniejszej[1][2]. W trakcie bitwy pod Sebastopolis, zakończonej klęską armii bizantyjskiej, przekupiony przez Arabów zdezerterował wraz z większością swoich ludzi[1][2]. Kalif Abd al-Malik ibn Marwan nadał później Nebulosowi i członkom jego oddziału ziemie w północnej Syrii, w okolicach Antiochii i Kyrrhos[2]. Zdrada Nebulosa ściągnęła represje na Słowian pozostałych w Opsikion[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d The Oxford Dictionary of Byzantium. T. 2. Oxford: Oxford University Press, 1991, s. 1448.
  2. a b c d e Słownik starożytności słowiańskich. T. 3. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1967, s. 362.