Abd al-Malik ibn Marwan
| ||||
| ||||
| kalif | ||||
| Okres | ||||
|---|---|---|---|---|
| Poprzednik | ||||
| Następca | ||||
| Dane biograficzne | ||||
| Dynastia | ||||
| Data urodzenia | ||||
| Data śmierci | ||||
| Ojciec | ||||
| Matka |
Aisza | |||
| Dzieci |
Al-Walid I, | |||
Abd al-Malik ibn Marwan (ur. 646, zm. 705) – kalif z dynastii Umajjadów w latach 685–705. Syn kalifa Marwana I i Aiszy, córki Mu’awiji I. Uważany za jednego z najwybitniejszych kalifów z dynastii Umajjadów.
Już wieku 16 lat Mu’awija I mianował go szefem kancelarii państwowej w Medynie. Tam pozostał aż do rewolty przeciw następcy Mu’awiji, Jazidowi I (663–682). Zawarł pokój z Bizancjum za cenę płacenia rocznego trybutu[1], pozwoliło to jednak na podbicie przez wojska muzułmańskie północnej Afryki.
Pokonał szyitów oraz charydżytów podczas drugiej fitny w latach 683–692, w dużej mierze przy pomocy znakomitego wodza Al-Hadżdżadża Ibn Jusufa. W roku 685 został władcą Damaszku.
Zreformował także administrację, wprowadzając do niej język arabski oraz powierzając ją Arabom, oraz przeprowadził reformę pieniężną, rozpoczynając wybijanie własnej złotej i srebrnej monety, w miejsce dotychczas używanej bizantyjskiej. Zorganizował także pocztę. Z jego inicjatywy rozpoczęto budowę meczetów Umara i Al-Aksa w Jerozolimie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Encyklopedia PWN – historia świata. T. I. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 10. ISBN 978-83-01-15086-0.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Janusz Danecki: Arabowie. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2001, s. 141-144. ISBN 83-06-02878-3.
- Zbigniew Landowski: Arabowie. Warszawa: Książka i Wiedza, 2008. ISBN 978-83-05-13526-9.