Rispa
 Rispa ochrania ciała synów | |
| Występowanie | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Ojciec |
Ajja |
| Dzieci | |
Rispa – postać biblijna z Drugiej Księgi Samuela, córka Ajji, nałożnica króla Saula.
Po śmierci Saula o współżycie z Rispą[a] został oskarżony przez króla Iszbaala dowódca jego armii, Abner. Wydarzenie to spowodowało przejście Abnera na stronę króla Dawida[1].
Dwaj synowie Rispy – Armoni i Meribbaal – zostali przez Dawida wydani Gibeonitom, którzy powiesili ich w ramach zadośćuczynienia za prześladowania doznane za czasów Saula. Śmierć synów Rispy miała zakończyć trzyletni okres głodu, będący karą za złamanie przez Saula zawartego w imię Jahwe przymierza z Gibeonitami. Rispa od żniw do czasu końca suszy strzegła ciał synów przed dziką zwierzyną[2].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Było to traktowane jako uzurpacja praw królewskich.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 2Sm 3,7-10 w przekładach Biblii.
- ↑ 2Sm 21,10 w przekładach Biblii.