Wikipedysta:Jacek Rossakiewicz

Jacek Rossakiewicz wykonał ostatnie edycje 9 marca 2016. Zmarł 24 września 2016.

Jacek Andrzej Rossakiewicz (ur.16 października 1956 roku w Warszawie), malarz, teoretyk sztuki, filozof, architekt wnętrz. Studiował na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1980 roku zajmuje się malarstwem olejnym, a od 1985 roku teorią sztuki. Debiutował wystawą indywidualną w 1983 roku w Galerii Promocyjnej na Rynku Starego Miasta w Warszawie, gdzie pokazał swoje pierwsze obrazy inspirowane Teorią Czystej Formy Stanisława Ignacego Witkiewicza. Pierwsze wystąpienie teoretyczne miało miejsce podczas trzeciej wystawy indywidualnej w „Galerii 102” w Warszawie. W artykule towarzyszącym wystawie pisał: rewolucja formalna w sztuce zakończyła się. (...) Obecnie rozpoczyna się w sztuce nowa epoka. Epoka „wolności do”. Całe bogactwo osiągnięć formalnych malarstwa lat poprzednich może być wykorzystane przez artystę. On sam decyduje co i jak tworzy. Jednocześnie w jego obrazach pojawiają się społeczne i polityczne treści związane z krytyką sytuacji polskiej po stanie wojennym. W kolejnych artykułach publikowanych w katalogach wystaw wprowadza pojęcia: sztuka jako wolność (1985), malarstwo idei (1987), sztuka odwieczna (1989). Termin Sztuka odwieczna jest określeniem sztuki jako ekspresji życia duchowego człowieka. W twórczości Rossakiewicza jest on ściśle związany z ewangeliczną tematyką jego obrazów i z zasadą formalnej polimorficzności. Polimorficzność nie polega tutaj na eklektyzmie, lecz opiera się na jedności formalno-treściowej; każda treść ma swoją własną formę. W taki sposób od 1989 roku Rossakiewicz tworzy cykl obrazów ewangelicznych Pasja według Świętego Jana, które wystawiane były na wielu wystawach indywidualnych; w Warszawie oraz w Wołominie w Kaplicy Parafii Matki Boskiej Częstochowskiej.

Obrazy w zbiorach prywatnych. Pasja Dunkierska: Ukrzyżowanie i Pieta w kolekcji Muzeum Sztuki Współczesnej w Dunkierce, (Musée d’Art Contemporain a Dunkerque), Francja.

Od 2001 roku Jacek A. Rossakiewicz pisze książkę pt. ARTE SACRA - syntezę swoich przemyśleń na temat duchowości, sztuki i ich roli w świecie. W 2003 roku ukazała się pierwsza część tej książki pt. DEMOKRACJA FINANSOWA. Książka poświęcona jest związkom pomiędzy duchowością a pieniądzem: metaekonomia.

Credo artystyczne malarza:

Wartością obrazu jest energia w nim zawarta i z niego emanująca. Tą energią powinna być miłość do Boga i bliźniego. Jak napisał Vincent van Gogh – „nie ma nic prawdziwiej artystycznego jak kochać ludzi”.

Pasja według Świętego Jana

Stanowi ją piętnaście obrazów olejnych opowiadających historię Jezusa Chrystusa od Ostatniej Wieczerzy do Zmartwychwstania włącznie. W Pasji według świętego Jana droga wiedzie od klasycznej ale i oryginalnej kompozycji Ostatniej Wieczerzy, (stół namalowany jest w obrazie pionowo), poprzez przeczucie krzyża w Umyciu Stóp Uczniom i wertykalną kompozycję Modlitwy, do zrealizowanej w ciemniejszej gamie i w fałszywej perspektywie kompozycji Kogo Szukacie? Następnie dramatyczne czarno-biało-czerwone Biczowanie, poprzedza obrazy w zieleniach. Antyczna oliwkowa zieleń Ukrzyżowania (... z zielonym drzewem to czynią... Łk 23:31) kontrastuje z pozbawioną brzmienia ziemistą zielenią Zdjęcia z Krzyża. Całość męki Jezusa zakończona jest czarnym obrazem Strażnicy u Grobu, który nawiązuje do Biczowania i jest obrazem totalnej destrukcji i przygnębienia. Obraz ten miał trzy wersje, ostatnia powstała przez spalenie farby olejnej opalarką. Obraz ten - według Rossakiewicza - może być metaforą naszych czasów. Po namalowaniu Strażników u grobu - jak sam mówi - przez siedem lat nie brał pędzla do ręki, stracił bowiem wiarę w sens uprawiania sztuki we współczesnym świecie. Po siedmiu latach wiarę tę odzyskał. Następne siedem obrazów dotyczy Zmartwychwstania. Dziewiąty obraz: Anioł Pański to nowy początek; powrót ducha, bieli i koloru. Obraz dziesiąty: Zmartwychwstanie: biała i miękko malowana postać Jezusa kontrastuje z dynamicznym tłem. Obraz Rabbuni (Nauczycielu) to wizerunek Marii Magdaleny, której Jezus ukazał się po raz pierwszy po Zmartwychwstaniu. Kolejny obraz to Tchnienie; Jezus Ukazuje się Apostołom. Następny: obraz w bieli - zwycięstwo prostej i pokornej wiary, czyli Jezus ukazuje się Tomaszowi. Kompozycja Nad Morzem Tyberiadzkim wyróżnia się spontanicznym ujęciem formy według najbardziej radykalnej metody malarskiej, jaką posługiwał się Jackson Pollock. Ostatni obraz Pójdź za mną jest (w intencji Rossakiewicza) współczesną ikoną. Powstała ona pół roku po pierwotnym terminie zakończenia cyklu stanowiąc nowy, najważniejszy, kończący akord.

Siedem ostatnich obrazów to nowy wątek dla Pasji. W tradycyjnej sztuce chrześcijańskiej Pasje kończyły się złożeniem do grobu. W Pasji Rossakiewicza ten moment jest pominięty. Nie mamy tutaj złożenia do grobu. Opowieść jest kontynuowana po to, aby ukazać to, co w niej najistotniejsze, czyli Zmartwychwstanie. Obecność Zmartwychwstania Jezusa w Pasji jest czymś nowym; czymś, za co nawet niektórzy krytykowali malarza. Jednak jest to celowe posunięcie artysty, który świadomie nie przerywa opowieści w momencie najbardziej przygnębiającej żałoby, ale kontynuuje opowieść po to, aby ukazać zwycięstwo Jezusa.

Malarski polimorfizm

Rossakiewicz maluje w sposób dynamiczny, posługuje się gestem malarskim, wykorzystuje właściwości farby, której pozwala układać się na płótnie z zachowaniem jej naturalnych właściwości, tworząc różnorodne faktury malarskie dostosowane do treści przeżyć wiążących się z tematem obrazu. Jego sposób nanoszenia farby na płótno jest zmienny i zależny od treści przeżyć. Nadzieję i miłość - patrz obrazy: Modlitwa, Tchnienie, Pójdź za mną - Rossakiewicz maluje z dbałością o formę, nie niszcząc przy tym spontaniczności. Natomiast złość, nienawiść i przygnębienie obecne w Biczowaniu i Strażnikach u grobu odzwierciedlone jest poprzez destrukcję formy, aż do spalenia farby opalarką. Taki sposób malowania Rossakiewicz nazywa malarstwem polimorficznym. Polimorfizm polega na jedności formalno-treściowej obrazów. Każda przedstawiona treść implikuje własne rozwiązania formalne, do których artysta może dotrzeć własną pracą, zgodnie z otrzymanym talentem i natchnieniem, dzięki uczciwości wobec Boga, bliźnich i siebie. Pasja według św. Jana jest przykładem realizacji zasad polimorfizmu w malarstwie.

Arte Sacra

Rossakiewicz znalazł sposób na połączenie tradycji sztuki sakralnej (w tym ikony) z osiągnięciami współczesnego ekspresjonizmu. Źródłami inspiracji są ikony Andrieja Rublowa, ołtarze Matthiasa Grünewalda, płótna El Greco, Rembrandta, Vincenta van Gogha i Jacksona Pollocka. Rossakiewicz wystawiał swoje obrazy w galeriach w Warszawie (Zachęta), Krakowie (Galeria Zderzak), Gdańsku, Koszalinie i Pile (BWA), oraz w Herning (Dania), Valparaiso (Chile), Barcelonie, San Gabriele, Ille sur Tet, Hazebrouck, Kerkdagen. Stała ekspozycja jego obrazów znajduje się w Muzeum Sztuki Współczesnej w Dunkierce.

Link zewnętrzny:

strona artysty (http://www.rossakiewicz.pl)

Link wewnętrzny:

zobacz hasło: Jacek Andrzej Rossakiewicz