Ćwitowa (obwód iwanofrankiwski)
Kościół w Ćwitowej | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Powierzchnia |
8,13 km² |
Populacja • liczba ludności • gęstość |
|
Nr kierunkowy |
+380 3472 |
Kod pocztowy |
77364 |
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
49°12′52″N 24°27′33″E/49,214444 24,459167 |
Ćwitowa (ukr. Цвітова) – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankiwskim, w rejonie kałuskim nad Dniestrem.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Obok wsi znajduje się grodzisko[1].
Pierwsza pisemna wzmianka o wsi pochodzi z 1578 roku. W 1880 roku wieś liczyła 550 mieszkańców: 428 grekokatolików, 118 rzymskich katolików,4 żydów; kościół należał do parafii greckokatolickiej w miejscowości Łuka. Pod koniec XIX w. właścicielem większej części wsi był Jan Jankowski[2].
27 marca 1944 roku doszło tu do uprowadzenia przez UPA 45 letniego Polaka, którego po torturach zamordowano[3]. 31 marca 1944 roku UPA zamordowała tu leśniczego Polaka i całą jego rodzinę[4]. Na początku kwietnia 1944 roku UPA zamordowała tu 11 Polaków, będących mężami Ukrainek oraz ich synów.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
- kościół pw. św. Mikołaja został zbudowany w 1864 roku i z lat 30. XX wieku, proj. Wawrzyniec Dayczak, jest zabytkiem architektury o znaczeniu lokalnym.
- zamek - w miejscowości istniał zamek szlachcica Błażowskiego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Orest Korczynśkyj. Seredniowiczni horodyszcza na okołyciach sił Kotoryny, Stare Seło i Cwitowa околицях сіл. W: Матеріали і дослідження з археології Прикарпаття і Волині. Wyp. 13. 2009, s. 234. (ukr.)
- ↑ Ćwitowa, pow. kałuski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 717 .
- ↑ Janusz Stankiewicz , LUDOBÓJSTWO LUDNOŚCI POLSKIEJ NA KRESACH [online], www.stankiewicze.com [dostęp 2017-11-20] .
- ↑ http://www.swietoszow.wroclaw.lasy.gov.pl/documents/21700551/27220520/Lista+pomordowanych+NN.pdf/a3ca62f5-6bd5-4245-be4b-df762f286a4b
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ćwitowa (2), pow. kałuski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 717 .