Przejdź do zawartości

Łojówka wapienna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łojówka wapienna
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

Sebacinales

Rodzina

łojówkowate

Rodzaj

łojówka

Gatunek

łojówka wapienna

Nazwa systematyczna
Exidiopsis calcea (Pers.) K. Wells
Mycologia 53(4): 348 (1962)

Łojówka wapienna (Exidiopsis calcea (Pers.) K. Wells) – gatunek grzybów z rodziny łojówkowatych (Sebacinaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Exidiopsis, Sebacinaceae, Sebacinales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1801 r. Christiaan Hendrik Persoon, nadając mu nazwę Trhelephora calcea. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1962 r. K. Wells[1].

Synonimy:

  • Auricularia calcea (Pers.) Mérat 1821
  • Corticium calceum (Pers.) Fr. 1838
  • Corticium calceum (Pers.) Fr. 1838 subsp. calceum
  • Corticium calceum var. argillaceum P. Karst.
  • Corticium calceum (Pers.) Fr. 1838 var. calceum
  • Corticium calceum var. contiguum P. Karst. 1881
  • Corticium calceum var. lacteum Thüm. 1877
  • Sebacina calcea (Pers.) Bres. 1898
  • Sebacina calcea (Pers.) Bres. 1898 var. calcea
  • Sebacina calcea'' var. corticioides Malençon 1954
  • Terana calcea (Pers.) Kuntze 1891
  • Thelephora calcea Pers. 1801[2].

Polską nazwę nadał Władysław Wojewoda w 1977 r.[3]

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Owocnik

Rozpostarty, cienki, woskowaty i nieco skórzasty o barwie od białej do jasnoochrowej, błyszczący. Początkowo tworzy niewielkie plastry, jednak rozrastające się sąsiednie owocniki zlewają się z sobą tworząc duży owocnik zajmujący często znaczne powierzchnie podłoża. Powierzchnia oprószona lub granulkowata. Obrzeże rozrzedzone, jaśniejsze, kredowe, czasami kończące się nagle, czasami strzępiaste, porowate, siatkowate[4].

Cechy mikroskopowe;

Subhymenium o grubości (40–) 45–250 (–630) μm. Zbudowane jest ze strzępek wnikających do hymenium i kończących się tam jako podkładki lub cystydiole. Te ostatnie prawie cylindryczne, półwrzecionowate, maczugowate lub nieregularne, hialinowe, zazwyczaj cienkościenne, o długości 23–75 (–85) μm i średnicy (1–) 2–10 (–12) μm, Zarodniki cylindryczne, kiełbaskowate, o rozmiarach (10,5–) 12–15,5–18 (-19) × (4-) 5-7 (-7,5) μm[4].

Występowanie i siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Łojówka wapienna występuje głównie w USA i Europie, ale są też doniesienia o jej występowaniu w innych regionach. W USA jest najczęściej spotykanym gatunkiem łojówek. W Europie jest rzadsza. W Polsce jest rzadka. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek zagrożony wyginięciem[5].

Nadrzewny grzyb saprotroficzny. Rozwija się w lasach iglastych, rzadziej w parkach, na martwym drewnie, głównie iglastym, rzadko liściastym. Obserwowana głównie na drewnie świerka pospolitego[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2017-10-28].
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2017-10-28].
  3. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b Exidiopsis calcea [online], Mycobank [dostęp 2017-10-28].
  5. Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.