Żaglouszek
| Laephotis | |||
| O. Thomas, 1901[1] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
żaglouszek | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Laephotis wintoni O. Thomas, 1901 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Żaglouszek[2] (Laephotis) – rodzaj ssaków z podrodziny mroczków (Vespertilioninae) w obrębie rodziny mroczkowatych (Vespertilionidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce[3][4][5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 46–77 mm, długość ogona 25–50 mm, długość ucha 8–25 mm, długość tylnej stopy 5,3–9 mm, długość przedramienia 28–41 mm; masa ciała 5–11 g[4][6].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 1901 roku angielski zoolog Oldfield Thomas w artykule o nowym rodzaju i gatunku mroczkowatych z Afryki Wschodniej opublikowanym na łamach The Annals and magazine of natural history[1]. Na gatunek typowy Thomas wyznaczył (oryginalne oznaczenie) żaglouszka sawannowego (L. wintoni).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Laephotis: gr. λαιφoς laiphos ‘żagiel’; ους ous, ωτος ōtos ‘ucho’[7].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[8][6][3][9][2]:
- Laephotis stanleyi (Goodman, Kearney, Ratsimbazafy & Hassanin, 2017)
- Laephotis malagasyensis (R.L. Peterson, Eger & L. Mitchell, 1995) – afrokarlik drobny
- Laephotis robertsi (Goodman, P.J. Taylor, Ratrimomanarivo & Hoofer, 2012) – afrokarlik madagaskarski
- Laephotis wintoni O. Thomas, 1901 – żaglouszek sawannowy
- Laephotis namibensis Setzer, 1971 – żaglouszek namibijski
- Laephotis angolensis Monard, 1935 – żaglouszek angolski
- Laephotis kirinyaga Monadjem, B.D. Patterson, Webala & Demos, 2020
- Laephotis matroka (O. Thomas & Schwann, 1905) – afrokarlik malgaski
- Laephotis capensis (A. Smith, 1829) – afrokarlik przylądkowy
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b O. Thomas. On a new genus and species of Vespertilionine but from East Africa. „The Annals and magazine of natural history”. Seventh Series. 7 (41), s. 460, 1901. (ang.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 124. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 230–232. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b R. Moratelli, C. Burgin, V. Cláudio, R. Novaes, A. López-Baucells & R. Haslauer: Family Vespertilionidae (Vesper Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 819–820, 824–825. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Laephotis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-03-05]. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 538. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 359, 1904. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-18]. (ang.).
- ↑ A. Monadjem, T.C. Demos, D.L. Dalton, P.W. Webala, S. Musila, J.C. Kerbis Peterhans & B.D. Patterson. A revision of pipistrelle-like bats (Mammalia: Chiroptera: Vespertilionidae) in East Africa with the description of new genera and species. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 191 (4), s. 1114–1146, 2021. DOI: 10.1093/zoolinnean/zlaa087. (ang.).