Przejdź do zawartości

Bekaplermin: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
następna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
nowy artykuł
(Brak różnic)

Wersja z 01:41, 30 kwi 2009

{{{nazwa}}}
[[Plik:{{{1. grafika}}}|120x240px|{{{opis 1. grafiki}}}|alt=]] [[Plik:{{{2. grafika}}}|120x240px|{{{opis 2. grafiki}}}|alt=]]
{{{opis 1. grafiki}}} {{{opis 2. grafiki}}}
[[Plik:{{{3. grafika}}}|180x240px|{{{opis 3. grafiki}}}|alt=]]
{{{opis 3. grafiki}}}
Identyfikacja
Numer CAS

{{{numer CAS}}}Brak numeru CAS

DrugBank

DB00102

Bekaplermin (łac. becaplerminum) - rekombinowany ludzki czynnik wzrostu BB pochodzenia płytkowego, stosowany w celu przyspieszania ziarninowania[1].

Mechanizm działania

Bekaplermin to rekombinowany ludzki czynnik wzrostu BB pochodzenia płytkowego (ang. Platelet-derived Growth Factor, PDGF), otrzymywany z komórek drożdży Saccharomyces cerevisiae do których wprowadzono gen kodujący łańcuch B PDGF. Jest to białko dimeryczne o masie cząsteczkowej 24500 Da. Bekaplermin zachowuje aktywność endogennego PDGF, stymulując chemotaktyczne przyciąganie i proliferację komórek biorących udział w gojeniu się ran. Bekaplermin nasila przede wszystkim tworzenie ziarniny[2].
Badania kliniczne dowiodły, że bekaplermin jest skuteczny w leczeniu owrzodzeń - całkowite wyleczenie zanotowano u 47% pacjentów stosujących miejscowo bekaplermin przez okres 20 tygodni[3].

Farmakokinetyka

Badania kliniczne nad farmakokinetyką bekaplerminu prowadzono u pacjentów, u których średnia powierzchnia owrzodzenia wynosiła 10,5 cm2. Po 14 dniach stosowania stwierdzono nieistotne klinicznie wchłanianie bekaplerminu z powierzchni rany.

Wskazania

Bekaplermin przeznaczony jest do leczenia głębokich, neuropatycznych, przewlekłych owrzodzeń cukrzycowych, których powierzchnia jest mniejsza bądź równa 5 cm2[4][5]. Preparat powinien być stosowany razem z innymi metodami leczenia tego typu uszkodzeń skóry.
Istnieją klinicznie uzyskane dowody, że bekaplermin jest skuteczny w leczeniu owrzodzeń pachwiny spowodowanych przez naczyniaka krwionośnego[6][7].

Przeciwwskazania

  • nadwrażliwość na bekaplermin lub jakikolwiek inny składnik preparatu,
  • obecność nowotworu w miejscu stosowania leku lub jego okolicach,
  • zakażone zmiany skórne (przed zastosowaniem bekaplerminu należy wdrożyć odpowiednie leczenie przeciwbakteryjne),
  • dzieci i młodzież do 18. roku życia (ze względu na brak badań w tej grupie wiekowej),
  • ciąża i karmienie piersią (ze względu na brak badań).

Ostrzeżenia specjalne

  1. Leczenie bekaplerminem powinno być prowadzone przez lekarza doświadczonego w leczeniu owrzodzeń pochodzenia cukrzycowego.
  2. Przed nałożeniem preparatu owrzodzenie należy starannie opatrzyć, tj. usunąć tkankę martwiczą i zajętą zakażeniem. Należy także poinformować pacjenta o zakazie dźwigania ciężarów.
  3. Przed rozpoczęciem leczenia bekaplerminem należy wykluczyć lub rozpocząć terapię innych stanów chorobowych, przede wszystkim zapalenia kości i chorób tętnic obwodowych.
  4. Bekaplermin jest lekiem pobudzającym proliferację. Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku chorych, u których stwierdzono nowotwór złośliwy.
  5. Bekaplermin może być stosowany maksymalnie przez 20 tygodni. Jeżeli po 10 tygodniach nie występuję poprawa, należy poddać ocenie zasadność leczenia[8].
  6. Preparat należy przechowywać w lodówce, a po otwarciu zużyć w ciągu 6 tygodni.

Interakcje

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania bekaplerminu i innych leków stosowanych miejscowo w leczeniu owrzodzeń, ze względu na brak badań w tym zakresie.

Działania niepożądane[9]

Występują często i mają różne nasilenie. Do najczęstszych objawów ubocznych zaliczyć można:

  • zakażenia w miejscu stosowania leku (w przypadku wystąpienia zakażenia należy zaprzestać stosowania bekaplerminu i wdrożyć leczenie przeciwbakteryjne),
  • zapalenie tkanki łącznej,
  • owrzodzenia skóry.

Rzadziej mogą pojawić się również:

  • zapalenie kości i szpiku,
  • reakcje alergiczne skóry, w tym rumień i ból,
  • zmiany skórne typu pęcherzowego,
  • obrzęki,
  • nadmiernie zarninowanie.

Preparaty

  • Regranex - Janssen-Cilag - żel 15 g, każdy gram zawiera 100 μg bekaplerminu.
  1. ↑ Nagai MK., Embil JM. Becaplermin: recombinant platelet derived growth factor, a new treatment for healing diabetic foot ulcers.. „Expert opinion on biological therapy”, s. 211–8, luty 2002. DOI: 10.1517/14712598.2.2.211. PMID: 11849120. 
  2. ↑ Hom DB., Linzie BM., Huang TC. The healing effects of autologous platelet gel on acute human skin wounds.. „Archives of facial plastic surgery : official publication for the American Academy of Facial Plastic and Reconstructive Surgery, Inc. and the International Federation of Facial Plastic Surgery Societies”. s. 174–83. DOI: 10.1001/archfaci.9.3.174. PMID: 17519207. 
  3. ↑ Bhansali A., Venkatesh S., Dutta P., Dhillon MS., Das S., Agrawal A. Which is the better option: recombinant human PDGF-BB 0.01% gel or standard wound care, in diabetic neuropathic large plantar ulcers off-loaded by a customized contact cast?. „Diabetes research and clinical practice”, s. e13–6, styczeń 2009. DOI: 10.1016/j.diabres.2008.10.005. PMID: 19081156. 
  4. ↑ Mandracchia VJ., Sanders SM., Frerichs JA. The use of becaplermin (rhPDGF-BB) gel for chronic nonhealing ulcers. A retrospective analysis.. „Clinics in podiatric medicine and surgery”, s. 189–209, viii, styczeń 2001. PMID: 11344978. 
  5. ↑ Papanas N., Maltezos E. Becaplermin gel in the treatment of diabetic neuropathic foot ulcers.. „Clinical interventions in aging”, s. 233–40, 2008. PMID: 18686746. 
  6. ↑ Frieden IJ. Addendum: Commentary on becaplermin gel (Regranex) for hemangiomas.. „Pediatric dermatology”. s. 590. DOI: 10.1111/j.1525-1470.2008.00781_3.x. PMID: 19067861. 
  7. ↑ Metz BJ., Rubenstein MC., Levy ML., Metry DW. Response of ulcerated perineal hemangiomas of infancy to becaplermin gel, a recombinant human platelet-derived growth factor.. „Archives of dermatology”, s. 867–70, lipiec 2004. DOI: 10.1001/archderm.140.7.867. PMID: 15262700. 
  8. ↑ Topical becaplermin: new preparation. A slight short-term help for some diabetic patients.. „Prescrire international”, s. 167–9, grudzień 2001. PMID: 11824438. 
  9. ↑ Wieman TJ., Smiell JM., Su Y. Efficacy and safety of a topical gel formulation of recombinant human platelet-derived growth factor-BB (becaplermin) in patients with chronic neuropathic diabetic ulcers. A phase III randomized placebo-controlled double-blind study.. „Diabetes care”, s. 822–7, maj 1998. PMID: 9589248. 

Bibliografia

Szablon:Hmed

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bekaplermin&oldid=16875350”