Bariery wyjścia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Bariera wyjścia)

Bariera wyjścia – czynniki obniżające atrakcyjność danego sektora i zniechęcające do wejścia nowych inwestorów. Oznaczają duże koszty związane z zaprzestaniem działalności i ze zmianą danego sektora.

Przykładami barier wyjścia mogą być:

  • koszty związane z koniecznością zmiany parku maszynowego spowodowaną zmianą technologii,
  • koszty związane z koniecznością przekwalifikowania pracowników,
  • koszty związane z utratą korzyści płynących z funkcjonowania w danym sektorze (dobra współpraca z dostawcami, klientami, wypróbowane metody postępowania w stosunku do konkurentów),
  • koszty społeczne związane z utratą przez pracowników pracy.

Wysokie bariery wyjścia z sektora powodują, że wiele przedsiębiorców pozostaje w starych sektorach mimo zmniejszenia się zysków. Sektor jest tym bardziej atrakcyjny, im bariery wyjścia z sektora są mniejsze.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • G. Gierszewska, M. Romanowska, Analiza strategiczna przedsiębiorstwa, PWE, Warszawa 2014