Herz und Mund und Tat und Leben

Herz und Mund und Tat und Leben (BWV 147) – kantata Johanna Sebastiana Bacha przeznaczona na Święto Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny. Wykonana po raz pierwszy 2 lipca 1723. Pierwotna wersja (BWV 147a), która pochodzi z weimarskiego okresu muzyka (1716), została w Lipsku radykalnie przerobiona i rozbudowana. Większą część tekstu napisał Salomon Franck.

Kantata składa się z 10 części, które w czasie nabożeństwa dzieliło się na dwie części (do wykonania odpowiednio przed kazaniem i po nim).

Części kantaty

Część pierwsza:

1. Chór Herz und Mund und Tat und Leben
2. Recytatyw Gebenedeiter Mund!
3. Aria Schäme dich, o Seele nicht
4. Recytatyw Verstockung kann Gewaltige verblenden
5. Aria Bereite Dir, Jesu, noch itzo die Bahn
6. Chorał Wohl mir, dass ich Jesum habe

Część druga:

Jesus bleibet meine Freude w wykonaniu Orchestre symphonique de Paris

1. Aria Hilf, Jesu, hilf, dass ich auch dich bekenne
2. Recytatyw Der höchsten Allmacht Wunderhand
3. Aria Ich will von Jesu Wundern singen
4. Chorał Jesus bleibet meine Freude

Obsada

• trąbka
• oboje
• dwoje skrzypiec
• viola da braccio
• basso continuo
• soliści (sopran, alt, tenor, bas)
• chór czterogłosowy.

Linki zewnętrzne

• Herz und Mund und Tat und Leben (BWV 147) – nuty dostępne w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
• Pełny tekst kantaty