Michaił Pierchin
Michaił Jewłampijewicz Pierchin (ur. 23 maja?/4 czerwca 1860 w dieriewni Okułowskiej nad jeziorem Onega, zm. 28 sierpnia?/10 września 1903 w Petersburgu) – rosyjski złotnik, jubiler czynny w Petersburgu. Przez wiele lat pracował dla firmy złotniczej Fabergé, gdzie kierował pracownią w Petersburgu.
Michaił Pierchin pochodził z rodziny chłopskiej. Jako dziecko przeniósł się do Petersburga, gdzie rozpoczął naukę złotnictwa w szkole rzemiosła. W roku 1884 zdał egzamin mistrzowski[1]. Już w 1895 roku źródła notują go jako kupca drugiej gildii w Petersburgu. Terminował w pracowni złotniczej Erika Kollina. W początku lat osiemdziesiątych związał się z Dostawcą Dworu Jego Cesarskiej Wysokości firmą Fabergé. W roku 1886 został głównym mistrzem w petersburskim oddziale firmy Fabergé, co dawało mu pozycję głównego mistrza projektanta w firmie. W okresie 1886–1903 był jednym z wiodących złotników Petersburga[1]. Pierchin to artysta niezwykle kreatywny. W czasie, gdy był głównym mistrzem firmy odcisnął swoje piętno na stylu wyrobów Fabergé. W jego pracowni powstały wszystkie, najlepsze wyroby Fabergé z końca XIX wieku. Był projektantem prezentów zamówionych na okoliczność koronacji cara Mikołaja II, wielu jajek wielkanocnych i większości dzieł wykonanych w stylu neorokokowym. Wprowadził do wyrobów Fabergé nowe techniki i materiały, na przykład przeźroczyste emalie, różnokolorowe złoto i wykonane z kamieni ozdobnych figurki zwierząt i kwiatów.
Jest autorem wielu cesarskich prezentów wielkanocnych w formie jajek, tzw. jajek Fabergé. W jego pracowni powstały wszystkie jajka wykonane w latach 1887–1903. Większość z nich to projekty Michaiła Pierchina.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Szymański: Perchin Michał (1860-1903). W: A. Szymański (red.): Złotnicy dworu Romanowów. Berlin-Opole: Metropolisart, 2011, s. 124.
- Adam Szymański: Michał Perchin (1860-1903). Złotnik i mistrz pracujący dla formy Faberge. W: P. Iwanow (red.): Szkice o złotnictwie rosyjskim. Od połowy XIX do początku XX wieku. Warszawa: Metropolisart, 2010, s. 119-123.