Oblężenie Saguntu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Oblężenie Saguntu
walki Kartagińczyków z Iberami
Ilustracja
moneta pochodząca z Saguntu
Czas

219 p.n.e.

Miejsce

Sagunto, na południe od rzeki Ebro, rejon Walencji

Terytorium

obecnie Hiszpania

Wynik

zwycięstwo Kartaginy

Strony konfliktu
Kartagińczycy,
Torbuletowie
Saguntyńczycy
Dowódcy
Hannibal,
Maharbal
Straty
wysokie wysokie, prawie całkowite
Położenie na mapie Hiszpanii
Mapa konturowa Hiszpanii, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
39,68°N 0,28°W/39,677000 -0,280000

Oblężenie Saguntu – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 219 p.n.e. i które stało się bezpośrednim powodem wybuchu II wojny punickiej.

W roku 220 p.n.e. mieszkańcy Saguntu (dzisiejsze w Sagunto w Hiszpanii) zaatakowali sprzymierzone z Kartagińczykami plemię Torboletów. W obronie sprzymierzeńców stanął Hannibal Barkas. Podczas gdy mieszkańcy Saguntu bezskutecznie starali się uzyskać pomoc w Rzymie, w roku 219 p.n.e. Hannibal obległ Sagunt (mimo żądań poselstwa rzymskiego, by zaniechał tego, kierowanego zarówno bezpośrednio do niego, jak i do władz kartagińskich w ich stolicy). Miasto otoczone było potężnymi murami, a jego obrońcy długo stawiali Kartagińczykom skuteczny opór. Dopiero po ośmiu miesiącach oblężenia Sagunt został zdobyty, a większość jego mieszkańców wymordowano. Zdobycie miasta i rzeź mieszkańców Saguntu wywołały gniew w Rzymie, który uznał ten fakt za naruszenie układu zawartego z Hazdrubalem i powód do rozpoczęcia nowej wojny z Kartaginą.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]