Ogród Śmierci
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania |
1896 |
| Medium | |
| Wymiary |
16 × 17 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania |
1905–1906 |
| Medium | |
| Wymiary |
180 × 230 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
Ogród Śmierci (fiń. Kuoleman puutarha) – obraz fińskiego symbolisty Hugo Simberga z 1896.
Opis i interpretacja obrazu[edytuj | edytuj kod]
Simberg ukazuje trzy postaci personifikujące śmierć. Utrzymane w stylistyce „Ponurego Żniwiarza” ubrane w czarne płaszcze białe szkielety troszczą się o rośliny w ogrodzie[1]. Rośliny, według Simberga symbolizujące ludzkie dusze w czyśćcu[2], porozsadzane są w doniczkach i skrzyneczkach według gatunków i cech indywidualnych[1]. Są to gatunki egzotyczne, rosnące powoli i wymagające stałej opieki, szczególnie w surowych warunkach trawionego przez suszę ogrodu[3]. Śmierć z czułością zajmuje się roślinami tak, by się one dobrze ukorzeniały i wyrastały na jednostki o silnych łodygach i liściach – tak jak drzewa ukazane na drugim planie obrazu[1]. Śmierć ukazana w środkowej części obrazu zdaje się uśmiechać[2]. Obraz śmierci łagodnej, czule opiekującej się roślinami, symbolizuje odwieczną koegzystencję życia i śmierci, przypominając, że śmierć jest naturalnym losem każdego żywego organizmu[4]. Przedstawienie śmierci jako przyjaciela miało neutralizować ludzki strach przed umieraniem[2].
Całość utrzymana jest w duchu sztuki naiwnej, o czym świadczą dwuwymiarowość i prymitywna stylizacja poszczególnych elementów, obwiedzionych grubą, czarną kreską[1].
Motyw „Ogrodu Śmierci” był jednym z ulubionych tematów malarza, który namalował wiele wersji obrazu, między innymi w formie fresku w katedrze w Tampere (1905–1906)[3]. Umieszczenie takiego obrazu śmierci we wnętrzach katedry luterańskiej było krytykowane z uwagi na nawiązania do średniowiecznych katolickich obrazów tańca śmierci (fr. danse macabre)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Jeremy Howard: Art nouveau: international and national styles in Europe. Manchester University Press, 1996, s. 180. ISBN 978-0-7190-4161-7. [dostęp 2011-11-27]. (ang.).
- ↑ a b c Elisa Valtonen. The History, Art and Architecture of Tampere Cathedral. „A Fast-Fin-1 (Trenak1) Finnish Institutions Research Paper”, 2004. Department of Translation Studies, University of Tampere. (ang.).
- ↑ a b Tampereen kaupunki: Paula Kivinen: Koristelu – Hugo Simberg. [dostęp 2020-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-30)]. (fiń.).
- ↑ Lucia Impelluso: Gardens in art. Getty Publications, 2007, s. 335. ISBN 978-0-89236-885-3. [dostęp 2011-11-27].
- ↑ Koskesta voimaa: Simbergin ja Enckellin taideteokset. [dostęp 2011-11-28]. (fiń.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Finnish National Gallery: Kuoleman puutarha, luonnos Tampereen tuomiokirkon (Johanneksen kirkko) freskoon. kokoelmat.fng.fi. [dostęp 2020-09-20]. (fiń.).